Ξεχασιάρης...

Η Κρίση των Γαϊδάρων. (Παλιά αλλά καλή ιστορία)

Μια μέρα εμφανίστηκε σε ένα χωριό ένας άνδρας με γραβάτα. Ανέβηκε σε ένα παγκάκι και φώναξε σε όλο τον τοπικό πληθυσμό ότι θα αγόραζε όλα τα γαϊδούρια που θα του πήγαιναν, έναντι 100 ευρώ και μάλιστα μετρητά. 
Οι ντόπιοι το βρήκαν λίγο περίεργο, αλλά η τιμή ήταν πολύ καλή και όσοι προχώρησαν στην πώληση γύρισαν σπίτι με το τσαντάκι γεμάτο και το χαμόγελο στα χείλη. 
Ο άνδρας με τη γραβάτα επέστρεψε την επόμενη μέρα και πρόσφερε 150 ευρώ για κάθε απούλητο γάιδαρο, κι έτσι οι περισσότεροι κάτοικοι πούλησαν τα ζώα τους. Τις επόμενες ημέρες προσέφερε 300 ευρώ για όσα ελάχιστα ζώα ήταν ακόμα απούλητα με αποτέλεσμα και οι τελευταίοι αμετανόητοι να πουλήσουν τα γαϊδούρια τους. 
Μετά συνειδητοποίησε ότι στο χωριό δεν έμεινε πια ούτε ένας γάιδαρος και ανακοίνωσε σε όλους ότι θα επέστρεφε μετά από μια εβδομάδα για να αγοράσει οποιοδήποτε γάιδαρο έβρισκε έναντι 500 ευρώ !!! Και αποχώρησε... 
Την επόμενη μέρα ανέθεσε στον συνέταιρό του το κοπάδι των γαϊδάρων που είχε αγοράσει και τον έστειλε στο ίδιο χωριό με εντολή να τα πουλήσει όλα στην τιμή των 400 ευρώ το ένα.
Οι κάτοικοι βλέποντας την δυνατότητα να κερδίσουν 100 ευρώ την επόμενη εβδομάδα, αγόρασαν ξανά τα ζώα τους 4 φορές πιο ακριβά από ότι τα είχανε πουλήσει, και για να το κάνουν αυτό, αναγκάστηκαν να ζητήσουν δάνειο από την τοπική τράπεζα.
Όπως φαντάζεστε, μετά την συναλλαγή οι δύο επιχειρηματίες έφυγαν διακοπές σε έναν φορολογικό παράδεισο της Καραϊβικής, ενώ οι κάτοικοι του χωριού βρέθηκαν υπερχρεωμένοι, απογοητευμένοι, και με τα γαϊδούρια στην κατοχή τους που δεν άξιζαν πλέον τίποτα.
Φυσικά οι αγρότες προσπάθησαν να πουλήσουν τα ζώα για να καλύψουν τα χρέη. Μάταια. Η αξία τους είχε πατώσει. Η τράπεζα λοιπόν κατάσχεσε τα γαϊδούρια και εν συνεχεία τα νοίκιασε στους πρώην ιδιοκτήτες τους. 
Ο τραπεζίτης όμως πήγε στον δήμαρχο του χωριού και του εξήγησε ότι εάν δεν ανακτούσε τα κεφάλαια που είχε δανείσει θα κατέρρεε και αυτός, και κατά συνέπεια θα ζητούσε αμέσως το κλείσιμο της ανοικτής πίστωσης που είχε με τον δήμο.
Πανικόβλητος ο δήμαρχος και για να αποφύγει την καταστροφή, αντί να δώσει λεφτά στους κατοίκους του χωριού για να καλύψουν τα χρέη τους, έδωσε λεφτά στον τραπεζίτη, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, ήταν κουμπάρος του δημοτικού συμβούλου.
Δυστυχώς όμως ο τραπεζίτης αφού ανέκτησε το κεφάλαιό του, δεν έσβησε το χρέος των κατοίκων, και ούτε το χρέος του δήμου, ο οποίος φυσικά βρέθηκε ένα βήμα πριν την πτώχευση.
Βλέποντας τα χρέη να πολλαπλασιάζονται και στριμωγμένος από τα επιτόκια, ο δήμαρχος ζήτησε βοήθεια από τους γειτονικούς δήμους. Αυτοί όμως του έδωσαν αρνητική απάντηση, γιατί όπως του είπαν είχαν υποστεί την ίδια ζημιά με τους δικούς τους γαϊδάρους !!! ... 
Ο τραπεζίτης τότε έδωσε στον δήμαρχο την «ανιδιοτελή» συμβουλή/οδηγία να μειώσει τα έξοδα του δήμου : λιγότερα λεφτά για τα σχολεία, για το νοσοκομείο του χωριού, για την δημοτική αστυνομία, κατάργηση των κοινωνικών προγραμμάτων, της έρευνας, μείωση της χρηματοδότησης για καινούρια έργα υποδομών. Αυξήθηκε η ηλικία συνταξιοδότησης, απολύθηκαν οι περισσότεροι υπάλληλοι του δημαρχείου, έπεσαν οι μισθοί και αυξήθηκαν οι φόροι.
Ήταν έλεγε αναπόφευκτο, αλλά υποσχόταν με αυτές τις διαρθρωτικές αλλαγές «να βάλει τάξη στη λειτουργία του δημοσίου, να βάλει τέλος στις σπατάλες» και να ηθικοποιήσει το εμπόριο των γαϊδάρων.
Η ιστορία άρχισε να γίνεται ενδιαφέρουσα όταν μαθεύτηκε πως οι δυο επιχειρηματίες και ο τραπεζίτης είναι ξαδέρφια και μένουν μαζί σε ένα νησί κοντά στις Μπαχάμες, το οποίο και αγόρασαν "με τον ιδρώτα τους". Ονομάζονται οικογένεια Χρηματοπιστωτικών Αγορών, και με μεγάλη γενναιότητα προσφέρθηκαν να χρηματοδοτήσουν την εκλογική εκστρατεία των δημάρχων των χωριών της περιοχής. 
Σε κάθε περίπτωση η ιστορία δεν έχει τελειώσει γιατί κανείς δεν γνωρίζει τι έκαναν μετά οι αγρότες.

Εσύ τι θα έκανες στην θέση τους ;

Τι θα κάνεις εσύ ;

(Μετάφραση από το ιταλικό κείμενο το οποίο ήταν μετάφραση του γαλλικού και πάει λέγοντας... Φυσικά, τα κείμενα αυτά είναι μεταφρασμένα σε όλες τις γλώσσες γιατί ως γνωστό στην ιστορία αυτή εμπλέκονται επιχειρηματίες, τραπεζίτες, δημοτικές αρχές και φουκαράδες χωρικοί όλου του κόσμου καθώς όλος ο πλανήτης υπόκειται στους «κανόνες της αγοράς» των γαϊδάρων).

Σας θυμίζει κάτι ;;;;;;; (ή μόνο σε μας ..... ;;;;;;;;;;)

http://ktimaimia.blogspot.gr/2013/01/blog-post_24.html

Κορυφαίο Ανέκδοτο: Ο βλάχος στην Αθήνα!

Ο βλάχος επιστρέφει απ’ την πόλη και διηγείται…..

….και πάω που λέτε σ’ ένα μεγάλο κτίριο με ωραία φώτα, καθρέπτες, πράματα… και με βλέπει μία τσούπρα και με ρωτάει… «μανικιούρ;», «μανικιούρ» λέω κι εγώ, μη νομίζει κιόλας ότι είμαι κανένας βλάχος…. και με βουτάει ρε παιδιά και μου πιάνει τα χέρια από δω, από κει, μου βάζει κρέμες, πράματα, λίμες, κοιτάτε ρε τι ωραία που μου τάκανε τα νύχια…..

-Άντε ρε παιδί μου, και δε μου λες, πονάει αυτό;

-Όχι ρε τι λέτε, τρομερό είναι… και δεν κοντάω να πάω παρακεί και έρχεται μια άλλη και μου λέει «πεντικιούρ;». Πεντικιούρ λέω κι εγώ. Και με βουτάει, και μου τρίβει τα πόδια με λίμες, με πράματα, και κοίτα πως μου τάκανε…

-Άντε ρε παιδί μου, και δε μου λες, πονάει αυτό;

- Όχι ρε τι λέτε, τρομερό είναι… και δεν κοντάω να πάω παρακεί και έρχεται μια άλλη και μου λέει «περμανάντ;». Περμανάντ λέω κι εγώ. Και με βουτάνε δυό και με βάζουν κάτω και με λούζουν και με τρίβουν και κοίτα πως μου κάνανε το μαλλί; ε; ωραίο;

-Άντε ρε παιδί μου, και δε μου λες, πονάει αυτό;

- Όχι ρε τι λέτε, τρομερό είναι… και αμέσως μετά έρχεται μια άλλη και με ρωτάει «μιζανπλί;». Μιζανπλί λέω κι εγώ. Και με βουτάει άλλη μια και μου τρίβει το μαλλί από δω, μου το τραβάει από κει, βάζει κάτι πινέλα κάτι πράματα… και κοίτα χρώμα;

-Άντε ρε παιδί μου, και δε μου λες, πονάει αυτό;

- Όχι ρε τι λέτε, τρομερό είναι… και βγαίνω έξω και όλοι με κοιτάγανε και κοίταγα κι εγώ με καμάρι, και μου χαμογελάγανε, και χαμογέλαγα κι εγώ, και έρχονται δυό παλληκάρια και με ρωτάνε «τραβεστί;». Τραβεστί λέω κι εγώ…. Αλλά αυτό πονάει….

Sexy Shay Laren's big tits

O Μπαρμπαγιάννης…(Βουκολικό ανέκδοτο)

Ένας παππούς σε κάποια επαρχία, βρίσκεται στο μπαρ του χωριού του και  μιλάει με έναν νεαρό.
- "Γιε μου, κοίταξε εκεί κάτω στο χωράφι. Βλέπεις αυτήν την μάντρα;
Κοίτα πόσο καλά είναι φτιαγμένη. Εγώ την έφτιαξα αυτή την μάντρα.
Πέτρα - πέτρα. Με τα χέρια τούτα εδώ που βλέπεις. Δούλεψα για μήνες.
Αλλά έχεις ακούσει κανέναν να με αποκαλεί 'ο Μπαρμπαγιάνης ο χτίστης  μαντρών'; Όχι."
Ο γέρος έδειξε με το βλέμμα του προς το μπαρ του μαγαζιού.
- "Κοίτα αυτό το μπαρ. Βλέπεις πόσο καλοφτιαγμένη είναι η μπάρα; Πόσο λείο είναι το ξύλο. Εγώ το έφτιαξα αυτό όλο που βλέπεις. Πλάνισα το ξύλο με τα χέρια μου στο δικό μου εργαστήρι. 15 μέρες μου πήρε να το
φτιάξω έτσι όπως το βλέπεις. Έχεις, όμως, ακούσει κανέναν να με
αποκαλεί 'ο Μπαρμπαγιάννης ο κατασκευαστής μπαρ'; Όχι φυσικά."
Μετά οδηγεί τον νεαρό στο παράθυρο και του δείχνει εκεί έξω...
- "Κοίταξε, εκεί προς την θάλασσα. Βλέπεις εκείνη την αποβάθρα που
φτάνει μέχρι εκεί που βλέπει το μάτι; Εγώ την έφτιαξα με τον ιδρώτα
μου. Κάρφωσα τις σανίδες μία μία. Δύο μήνες δούλεψα για την αποβάθρα
αυτή. Άκουσες κανέναν να με αποκαλεί 'ο Μπαρμπαγιάννης ο κατασκευαστής
αποβάθρων'; Και βέβαια όχι."
Τότε ο γέρος κοιτάζει γύρω του νευρικά, προσπαθώντας να δει ότι
κανένας δεν τους προσέχει και λέει:

- "Και μετά.... Πηδάς μια κατσίκα και....."

Δέκα απλές στιγμές ευτυχίας

01. Όταν βρίσκεις λεφτά που είχες ξεχάσει πως είχες.

02. Όταν βρίσκεις να παρκάρεις με τη μία, χωρίς να χρειαστεί να κάνεις κύκλο το τετράγωνο.

03. Όταν συνειδητοποιείς πως, αν και ξύπνησες, είναι ακόμη νωρίς και μπορείς να ξαναπέσεις για ύπνο.

04. Όταν παίρνεις ένα χαλαρό μεσημεριανό υπνάκο ενώ έξω ρίχνει ψιλόβροχο.

05. Όταν τελειώνεις αυτό που άρχισες.

06. Όταν δέχεσαι μία απρόσμενη φιλοφρόνηση.

07. Όταν πέφτεις για ύπνο σε κρεβάτι με φρεσκοπλυμένα σεντόνια.

08. Όταν κάνεις μία βόλτα στο ηλιόλουστο πάρκο  κρατώντας το χέρι εκείνης που αγαπάς.

09. Όταν ακούς το κατάλληλο τραγούδι την κατάλληλη στιγμή.

10. Όταν λαμβάνεις ένα χειροπιαστό γράμμα που δεν είναι λογαριασμός. (πράγμα πλέον σπάνιο)

Heaven Rocks

Ο Άνθρωπος φαινόμενο και άλλες εικονογραφημένες ιστορίες

Japanese beauty Saki Okuda

ΝΑ ΚΑΔΡΩΘΕΙ , ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΛΕΙ ΣΑΝ ΚΑΡΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ ΦΟΡΟΦΥΓΑΔΕΣ.

«Όταν το άδικο γίνεται νόμος, η αντίσταση γίνεται καθήκον».

Μπέρτολτ Μπρεχτ

Φρεγάτες και φθηνοί εργάτες

Όλο αυτό που συμβαίνει με τις κατά τόπους επισκέψεις πρωθυπουργών πλασιέ, δείχνει με τον πιο σαφή τρόπο την κατάντια της πολιτικής στον καπιταλιστικό μας μεσαίωνα.

Η Μέρκελ έρχεται ταξίδι αστραπή για να διεκδικήσει τους ΟΤΑ, την παραγωγή “πράσινης” ενέργειας και την διαχείριση των απορριμμάτων μας, ο Ολάντ για τα νερά μας και για να μας πουλήσει φρεγάτες, ο Σαμαράς πάει στο Κατάρ έχοντας όλη την Ελλάδα προς πώληση. Πρωθυπουργοί, καγκελάριοι, εμίρηδες και κακομοίρηδες γυρολόγοι από σπίτι σε σπίτι, συνοδεία των αφεντικών τους, μπας και εξασφαλίσουν μερδικό από το όποιο χρήμα κυκλοφορεί ή μπορεί να κυκλοφορήσει.

Η πολιτική ανέλαβε πλέον απροκάλυπτα τον ρόλο της πουτάνας που συνοδεύεται από τους νταβατζήδες της και ψάχνεται να ψωνιστεί.

Αυτό είναι το εξελιγμένο ον, που λέγεται άνθρωπος και πολίτης τον 21ο αι. Τέτοια πολιτική παράγει. Γι’ αυτό έχουν όλα εκφυλιστεί. Γι’ αυτό βλέπουμε να εκπορνεύονται όλα. Η Αριστερά (κυβερνώσα!), η χώρα, η συνείδησή μας. Γι αυτό ζούμε σε μια χούντα, που συλλαμβάνει και κατηγορεί πλέον ανοιχτά ανθρώπους επειδή τόλμησαν να εκφράσουν άποψη αντίθετη με το ξεπούλημα της Ελλάδας.

Ο Σαμαράς το δήλωσε πως φτιάχνει το αναπτυξιακό σχέδιο της επόμενης δεκαετίας και δεν θα ανεχθεί μες στα πόδια του κανέναν από όσους δημιουργούν προβλήματα στις επενδύσεις. Όλους στα ξερονήσια θα μας στείλει, να σπάμε πέτρες για την νέα ανάπτυξη. Μα κι αυτοί που λόγω εξαθλίωσης θα παραμείνουν να τον ανέχονται για να βρουν μεροκάματο, πέτρες θα σπάνε κι αυτοί στα ανά την επικράτεια νταμάρια, με μισθό 250 ευρώ έκαστος. Κι η Ελλάδα απέραντο νταμάρι, χαβούζα ρύπων και καρκίνων, αποψιλωμένη από δάση, με ακτές γεμάτες τσιμέντα, με βουνά και κάμπους γεμάτα βιομηχανίες ενέργειας. Αυτό είναι το όραμα του κάθε αμόρφωτου απόφοιτου του Χάρβαρντ για αυτή την όμορφη γωνιά του πλανήτη, αυτό είναι και το όνειρο κάθε αποκτηνωμένου “επιχειρηματία”, δυστυχώς αυτή είναι πια και η ελπίδα του κάθε κακομοίρη εξαθλιωμένου, που διακηρύσσει πως θα αρχίσει ο εμφύλιος αν του στερήσουν το μεροκάματο της πείνας στα έργα καταστροφής της πατρίδας των τέκνων του.

Μα ο εμφύλιος στην Ελλάδα δεν έχει λήξει ακόμα. Απλώς, ήταν επί μισόν αιώνα κουκουλωμένος και σιγόκαιγε από κάτω. Τώρα όμως, όπου να ‘ναι θα δοθεί η τελική μάχη. Οι αντιστασιακοί με την ψυχή τους για να σώσουν τον τόπο και οι πολιτικοί προδότες με φρεγάτες τους φτηνούς εργάτες για να αποτελειώσουν τη βρομοδουλειά και τη χώρα. Οι αντιστασιακοί με τον λόγο τους και τα κορμιά τους και οι αναπτυξιολάγνοι με τα όπλα, με τους νόμους τους και με τα χημικά τους. Έτσι κι αλλιώς όλοι μαζί χαμένοι από χέρι είμαστε. Μόνος κερδισμένος όποιος πεθαίνει αξιοπρεπής.

πηγή: Γιάννης Μακριδάκης

Σύντομα ανέκδοτα, αστεία και ατάκες

Στο Facebook σε χάζευα, και έλιωνε το router μα όταν σε είδα απο κοντά εσπασα το computer.

Τελικά, είσαι το ναρκωτικό μου!
-Αχ μωρό μου, σοβαρολογείς;
-Φυσικά! Μου κοστίζεις ένα σωρό λεφτά και μου καταστρέφεις και τη ζωή ...

Αν όλοι οι άντρες είναι ίδιοι, τότε γιατί κάνετε τόσο καιρό να διαλέξετε;

Αυτό που στα γενέθλια σβήνεις τα κεράκια και όταν πεθάνεις στα ανάβουν... δεν το καταλαβαίνω!

Μην μπερδευεις τον χαρακτηρα μου με την συμπεριφορα μου...
Ο χαρακτηρας ειμαι εγω, η συμπεριφορα μου εξαρταται απο εσενα!

Μερικές φορές κοιτάζω κάποιους ανθρώπους και αναρωτιέμαι:
είναι δυνατόν Αυτός να είναι το σπερματοζωάριο που νίκησε;

Βλεπω καποιες κοπελιες στο δρομο και αναρωτιεμαι... Εχουν βαφτει ή εχασαν στο paintball;

-Μωρό μου πάρε το ντεπον σου.
-Μα δεν έχω πονοκέφαλο!
-Ωραία, σε έπιασα, γδύσου τώρα.

Ασθενής: Υπάρχει κάτι για να ζήσω πολύ;
Γιατρός: Παντρέψου.
Ασθενής: Νομίζετε ότι βοηθάει;
Γιατρός: Όχι, αλλά θα σταματήσετε να επιθυμείτε να ζήσετε πολύ.

Γατί το ζευγάρι κρατιέται χέρι-χέρι στη γαμήλια τελετή; Είναι μία τυπικότητα, όπως ακριβώς οι μποξέρ δίνουν τα χέρια πριν αρχίσει ο αγώνας μποξ

Τη γλώσσα μας την λέμε «μητρική», μάλλον γιατί ο πατέρας μιλάει σπάνια...

Όταν παντρευόσουν κ ελεγες "μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος" , μάλλον δεν περίμενες οτι σε λίγα χρόνια ο όρκος γίνεται στόχος ζωής...

- Λόγος διαζυγίου?
- Για θρησκευτικούς λόγους...
- Δηλαδή? 
- Δεν παραδεχόταν πως στο κρεβάτι είμαι Θεός!

-Ο λόγος που οι γυναίκες ποτέ δεν θα κάνουν πρόταση γάμου είναι επειδή αμέσως μόλις αυτή γονατίσει, αυτός θα αρχίσει να ξεκουμπώνεται...

-Με απατάς! 
-Εγώ;!;! Μα τι πάθατε σήμερα!!!! Είσαι η τρίτη που μου το λέει!!!!

-Παίζουμε Tρόικα?
-Δηλαδή?
-Εσύ θα μου χρωστάς κι εγώ θα σε πηδάω...

Θα έχανα κιλά αλλά δεν μου αρέσει να χάνω...

-Τι κοινό έχουν οι τούρτες και οι πεθερές;
Και οι δύο προτιμούνται παγωμένες με κεράκια ...:-))

-αναπολώ την εποχή που χρώσταγα μόνο μαθηματα...

- Εγώ στόλισα και το αυτοκίνητο φέτος για τις γιορτές.
- Έλα ρε,πώς;
- Είναι αναμμένα όλα τα λαμπάκια... της βενζίνης, της μπαταρίας, του σέρβις

Δεν έχουμε λόγο για να ανησυχούμε για το τέλος του κόσμου, καθώς ως χώρα είμαστε 100 χρόνια πίσω...

Με παίρνει μια γκόμενα τηλ. και μου λέει:
έλα, δεν έχω ταμπού ...
και πήγα και παίξαμε τάβλι!

Απ όλα τα είδη του πλανήτη μόνο οι άνθρωποι κ οι κάλτσες δυσκολεύονται να βρουν ταίρι...

Το shopping πλεον εχει καταντήσει βλέππing...

Μια χαρά πέρναγε η Χιονάτη... μαμ, κακά, και νάνοι.

Αν μπορούσες να πουλήσεις τις εμπειρίες σoυ, στην τιμή που σου κόστισαν, θα είχες χεστεί στο τάλιρο...

Σε κάθε αστυνομικό έλεγχο όλο η ίδια ερώτηση:
-Έχετε πιει; Έχετε πιει;
Παράπονο το έχω. Μία φορά να με ρωτήσουν αν έχω φάει!

"θα σε κάνει άντρα ο στρατός".
Πλένω, σφουγγαρίζω, σκουπίζω, μαγειρεύω, χαιρετάω όποιον περνάει...
Δεν έγινα άντρας, η μάνα μου έγινα...

Πωπωπω τι καυτό σώμα είναι αυτό;
-Ευχαριστώ, γυμνάζομαι.
- Για το καλοριφέρ λέω.

Τα μικρα παιδια φοβονται το σκοταδι.
Τα μεγαλα το φως, το νερο, το τηλεφωνο, την εφορια ...

-Γιατί οι γυναίκες έχουν πολλά παπούτσια;
-Γιατί ο διάολος έχει πολλά ποδάρια...

Όσοι δεν μπορείτε να γελάσετε με τους εαυτούς σας, αφήστε να το κάνουν οι άλλοι

Το μόνο θετικό που βρίσκω σήμερα σε μένα είναι η ομάδα αίματος μου.

Εν καιρώ κρίσης..
-Mάνα έσπασα το χέρι μου.
-Δεν πιστεύω να σκίστηκε η ζακετα;

Γάμος είναι η αποτυχημένη προσπάθεια να δώσεις διάρκεια σε ένα τυχαίο γεγονός. (Albert Einstein)

Οι νεοέλληνες ξοδεύουν χρήματα που δεν έχουν για να αγοράσουν αντικείμενα που δε χρειάζονται ώστε να εντυπωσιάσουν ανθρώπους που δεν εκτιμούν.

-Άσε, στη δουλειά έχουμε γίνει Big Brother!
-Τι; Σας έβαλαν κάμερες;
-Όχι, αλλά κάθε βδομάδα έχουμε και μια αποχώρηση...

Αγάπη μου, πήρα μια ταινία για σενα και μια για μένα για το βραδυ!
-Αληθεια; Με σκεφτηκες; Τι ταινια πηρες για μένα;
-Μονωτική...

Κοίταζα, που λέτε, για διακοπές:
Γύρος Γαλλίας ?1650, γύρος Β. Ιταλίας ?730, γύρος Πελοποννήσου ?460, ... τελικά διάλεξα γύρο με πίτα, ?2,20.

Δεν ξέρω αν η τύχη χτυπάει την πόρτα μου μόνο μια φορα...
Αυτό που ξέρω είναι οτι η ατυχία έχει πολύ μεγαλύτερη υπομονή...

Η ευτυχία είναι σαν να κατουριέσαι πάνω σου, όλοι μπορούν να την δουν αλλά μόνο εσυ μπορείς να νιώσεις την ζεστασιά.

Mη φοβασαι τους πειρασμους. Οσο μεγαλωνεις αρχιζουν να σε αποφευγουν...

Ακόμα και μία κοινωνία ηλιθίων είναι ταξική.
Έτσι, ένας ηλίθιος πλούσιος είναι απλά πλούσιος, ενώ ένας ηλίθιος φτωχός είναι απλά ηλίθιος.

Σκέφτηκες ποτέ ότι όσα περιμένεις να έρθουν ίσως περιμένουν εσένα να πας;

Ο γάμος είναι ο μοναδικός πόλεμος που κάποιος κοιμάται με τον εχθρό του.

Μάγκες, δεν αρκεί να έχετε στόχους, πρέπει να ξέρετε και σημάδι...!!!!!!

Το κέρατο!