1.Brazilian
Για τους ανυποψίαστους, το «μπραζίλιαν» είναι μία από τις πολλές μεθόδους αποψίλωσης του τριχωτού του αιδοίου, προς τέρψιν εραστών, συζύγων ή και πελατών [για ορισμένα επαγγέλματα]
Η αποψίλωσις μπορεί να είναι είτε ολική, είτε μερική. Στη δεύτερη περίπτωση, απογυμνώνεται όλη η περιοχή της πυέλου, εξόν από έναν θύσανο τριχών, στον οποίον προσδίδονται χαριτωμένα σχήματα [όπως παλιά κουρεύανε τους θάμνους]
Το μπραζίλιαν μπορεί να εφαρμοστεί και στη σχισμή του πρωκτού ή στην ευρύτερη περιοχή των γλουτών, οπισθία ή εμπροσθία.
Το αιδοίον [κν. πιπίνι ή μουνί ή μέγα σπήλαιον ή μουτζό] περιβάλλεται ως γνωστόν, από συστάδα κατσαρών θριχών [κν. μουνότριχες], τις οποίες τις έβανε εκεί ο καλός θεός, για να προστατεύει το θήλυ γεννητικόν όργανον από την αθρόα εισβολή βλαβερών μικροσωματιδίων.
Ο πολιτισμός όμως αρχίζει εκεί, όπου σταματάει το έργο του Θεού. Εξ' ου και το μπραζίλιαν...
Η εν λόγω μέθοδος εφευρέθηκε από δύο βραζιλιάνες αδερφές, οι οποίες διδάχτηκαν την τέχνη στην ζούγκλα του Ρίο ντε Τζανέϊρο και ακολούθως άνοιξαν ινστιτούτο αισθητικής στη Νέα Υόρκη. Εφαρμόζοντας τις τεχνικές αποτρίχωσης των προγόνων τους, οι δυο βραζιλιάνες χεστήκανε στο δολάριο.
Ακολούθως, το μπραζίλιαν μεταπήδησε στην Ευρώπη, εκτοπίζοντας τις παραδοσιακές τεχνικές της χαλάουα ή του waxing ή του ξυρίσματος, που ήσαν ως τότε γνωστές με την ονομασία "μπικίνι" ή "μουνοκάθαρση" ή "τσουλούφι της Αφροδίτης" ή "ξεκωλοχτενίσματα"
Σήμερα, αποτελεί αναγκαία και ικανή προϋπόθεση, προκειμένου να επιδείξουνε τα κάλλη τους στις πλαζ, οι κυρίες και των δύο φύλλων.
Μετά τη θριαμβευτική έξοδο της Ελλάδας στις αγορές, κρίνεται απαραίτητη σε όλες και όλους μας, η εφαρμογή ενός καλού μπραζίλιαν, προκειμένου να υποδεχτούμε με τις καλύτερες προϋποθέσεις την πολυαναμενόμενη ανάπτυξη και τους ευρωαμερικανοσιωνιστες επενδυτές, που θα μας τη φορέσουν.
Μελετήστε λοιπόν προσεκτικά τις οδηγίες και αρχίστε να ετοιμάζεστε…
2.Μικρή ιστορία της αποτρίχωσης
Μπορεί η ιστορία της Ελλάδος να αμφισβητείται σχεδόν στο σύνολο της, από τα παπαγαλάκια της παγκοσμιοποίησης, ωστόσο κάποια από τα γεγονότα του ένδοξου παρελθόντος μας, είναι αδύνατον να διαστρεβλωθούν, να παραποιηθούν, να αποσιωποιηθούν ή να ρεπουσοποιηθούν.
Και ναι μεν ο κ. Νίκος Δήμου μπορεί να ισχυρίζεται στα σοβαρά ότι η τρομερή στρατιά του Ιμπραήμ [ένα από τα καλύτερα οργανωμένα στρατιωτικά τμήματα στην εποχή του] παραδόθηκε σε ένα μόνον κουτσουρεμένο γαλλικό στράτευμα[1] την ώρα που οι Αιγύπτιοι είχανε φτάσει να ψοφάνε από την πείνα εξαιτίας της αντάρτικης τακτικής του Κολοκοτρώνη, αλλά του είναι αδύνατον να αμφισβητήσει το γεγονός, ότι οι Ελληνίδες πόρνες, αποτρίχωναν συστηματικά το αποτέτοιο τους, στα πλαίσια μιας αυστηρής υγιειονομικής φροντίδας, που αποδεικνύει και την ανωτερότητα του Ελληνικού πολιτισμού, έναντι της κτηνώδους τριχοφυίας των βαρβάρων.
Για να το πούμε πιο απλά, όταν οι δικές μας πουτάνες το είχανε λαμπίκο, οι ευρωπαίες ξεψειρίζονταν...
Η ιστορία της αποψίλωσης του αιδοίου, είτε για λόγους αισθητικής, είτε για λόγους υγιεινής, είναι πολύ παλαιά και κακώς νομίζει το πόπολο ότι ξεκινάει αμέσως μετά την εφεύρεση του μπικίνι.
Υπάρχουν σαφείς αναφορές στην ιερή παράδοση των Ινδιών, ότι οι Ινδές πόρνες το ξύριζαν περίπου 4.000 χρόνια π.Χ. ενώ το ίδιο αναφέρεται και για τις ιερές πουτάνες του ναού της Εφέσσου, πολύ προτού χάσει αυτός την αίγλη του, από τα πορνεία της αρχαίας Κορίνθου.
Στην Ελλάδα μάλιστα, είμαστε εις θέσιν να γνωρίζουμε και το ότι οι Ελληνίδες πόρνες είχαν ξεπεράσει τη βαρβαρική τεχνική του ξυρίσματος, εφαρμόζοντας μια πολύ πιο εκλεπτυσμένη μέθοδο, που ονομάζονταν: "το λυχνάρι"
Υπάρχουν εικόνες σε αγγεία, που εικονίζουν με αφοπλιστικές λεπτομέρειες το πως ακριβώς εφαρμόζονταν το "λυχνάρι" στην περιοχή του εφήβαιου και όχι μόνον.
Η βάση της αρχαίας τεχνικής τύπου μπραζίλιαν, ήταν να καίγονται οι τριχες γύρω από τα χείλη του αιδοίου και μετά να "στειρώνεται" η οπή της τρίχας, με τη χρήση ειδικών βοτάνων.
Αυτό το είδος αρχαιοελληνικού μπραζίλιαν δεν εφαρμόζονταν μοναχά στο τριχωτό του αιδοίου αλλά και στις τριχούλες που αναφύονται γύρω από τον πρωκτό [κν. κωλοτρυπίδα ή σούφρα ή τρύπα του σατανά...] και στα σημεία γύρω από τους γλουτούς.
Ως γνωστόν, οι Κορίνθιες πόρνες είχαν ως κύρια μέθοδος αντισύλληψης τον πρωκτικό[2] έρωτα, τον οποίον πρόσφεραν δίχως να βαρυγκομούν, σε όλους τους πελάτες τους και γι αυτό άλλωστε ήσαν περιζήτητες.
Η αποψίλωσις συνεπώς έπρεπε να επεκταθεί σε όλο το εύρος των σεξουαλικών τους οργάνων, ώστε να μειώνονται οι κίνδυνοι διάδοσης των λογής παρασίτων αλλά και εν γένει των σεξουαλικών νοσημάτων.
Δεν χωράει αμφιβολία, ότι η σχολαστική υγιεινή φροντίδα, που ακολουθούσαν όλες οι Ελληνίδες ιέρειες του Έρωτα, προκειμένου να διατηρούν το κορμί τους και το πνεύμα τους καθαρό από λαθρομεταναστευτικά μικρόβια, συνέβαλε τα μέγιστα ώστε ένας άκρως ερωτικός πολιτισμός όπως ο αρχαιοελληνικός, να μην κινδυνεύσει ποτέ από φρικτές επιδημίες, όπως η σύφιλις ή η βλενόρροια, που αποδεκάτιζαν άλλοτε τους "πολιτισμένους" Ευρωπαίους.
Οι οποίοι ως μιξοβάρβαροι που ήσαν, πέφτανε στο μουνί με τα [άπλυτα] μούτρα και μετά τους φταίγανε οι "αμαρτίες" τους!
Ευτυχώς για την ιστορική μνήμη των Ελλήνων, καμία κ. Ρεπούση και κανένας κ. Δήμου, δεν δύναται να αμφισβητήσει τα αδιάσειστα αυτά ιστορικά στοιχεία και να ισχυριστεί ότι οι Ελληνίδες περιμένανε να μάθουνε τα μπραζίλιαν από τα αμερικανάκια και τις τουρκάλες!
Για να μην πω, ότι οι τελευταίες αρχίσανε να το ξυρίζουνε, όταν βγήκανε από τις γιούρτες και μπήκανε στα χαρέμια...
2.Οι ψυχολογικές και πολιτικές διαστάσεις του μπραζίλιαν
Η επιλογή του τύπου της αποψίλωσης που θα εφαρμόσει κανείς στο πιπίνι του [ασχέτως φύλου, γλώσσας, εθνικότητας ή θρησκείας] δεν είναι απλή υπόθεσις.
Οι ειδικοί επί του θέματος ισχυρίζονται ότι οι βασικές παραλλαγές της αιδοιοκάθαρσης, καθώς και του σχήματος του τριχωτού, που μπορεί να σχεδιαστεί στην περιοχή της πυέλου, σχετίζονται με τις ψυχολογικές και πολιτικές συνιστώσες της προσωπικότητας του αποτριχωθέντος.
Όπως δηλαδή θα το λέγαμε με απλά λόγια: "δείξε μου το μουνί σου, να σου πω ποια είσαι..."
Σε όλα τα σοβαρά "ινστιτούτα αισθητικής", οι ειδικοί του μπραζίλιαν παρουσιάζουν στις πελάτισσες τους σειρά φωτογραφιών, ώστε να επιλέξουν το σχέδιο της αρεσκείας τους.
Στον παρακάτω πίνακα καταδείχνονται μερικές από τις πλέον δημοφιλείς εκδοχές του μπραζίλιαν, και συνάμα δίδονται πληροφορίες, για τις ψυχολογικές και πολιτικοκοινωνικές συνιστώσες τους.
Nazi style [πρώτο, εξ αριστερών]
Ονομάζεται και "μουστάκι του Χίτλερ" ή "διάδρομος προσγειώσεως". Αποψιλώνεται όλη η περιοχή του εφήβαιου, εξόν από μία στενή ορθογώνια λωρίδα, ακριβώς απάνω από το επίμαχο σημείο [όπως περίπου κουρεύονται οι σκίνχεντς, που αφήνουνε ένα ορθογώνιο λοφίο στην κορυφή της αδειανής κεφαλής τους]
Ταιριάζει στις αρπαγμένες, στις αυταρχικές, στις "αφέντρες" και στις: "ξέρεις ποια είμαι γω, ρε?". Ορισμένοι ψυχίατροι ισχυρίζονται ότι πελάτισσες τους που οδηγήθηκαν στην επιλογή ενός nazi style brazilian, το έπαθαν ακριβώς όταν σταμάτησαν να παίρνουν τακτικά τα χάπια τους. Δεν είναι λίγοι όμως οι εραστές που ενθουσιάζονται με αυτό το στυλ, ειδικά όσοι αρέσκονται στα παιχνίδια με μαστίγια, χειροπέδες και μαλλιοτραβήγματα.
Αν συνεπώς ο σύζυγος σας ζητάει επίμονα να φορέσετε στολή των Ες-Ες και να τον βιτσίζετε στα πισινά, προτιμήστε το.
Είναι βέβαιο ότι θα του ξανανάψετε το ερωτικό πάθος για το πρόσωπο σας ή έστω για το πιπίνι σας, ασχέτως των πολιτικών πεποιθήσεων του. Άλλωστε έχει παρατηρηθεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κυριων [και βάλτε τον τόνο όπου θέλετε] που επιδίδονται στο BDSM[3] ανήκουν στο λεγόμενο συνταγματικό τόξο.
Στο κάτω-κάτω οι αληθινοί ναζήδες δέρνουνε στους δρόμους και όχι στις κρεβατοκάμαρες τους...
Martini style [δεύτερο, εξ αριστερών]
Αποκαλείται συχνά και τρίγωνο της αμαρτίας. Πρόκειται για ένα ανάστροφο Δέλτα, που σχηματίζεται από τις εναπομείνασες τρίχες του εφήβαιου και σημαδεύει κατευθείαν την είσοδο του μεγάλου σπηλαίου. Aπό ψυχολογική άποψη, ταιριάζει σε life style προσωπικότητες, που αναζητούν trendy καταστάσεις, σε όλες τις εκφάνσεις της [συνήθως] κενής τους ζωής.
Σε στατιστικές που διενήργησαν επιστημονικές ομάδες αμερικανικών πανεπιστημίων, απεδείχθη ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κυριών, που επιλέγουν να κάμουν το μπάνιο τους σε κοσμικές πλαζ, όπως αυτή του Σχοινιά ή της Μυκόνου, προτιμούν το martini style, από οποιοδήποτε άλλο σχέδιο του μπραζίλιαν. Αντιθέτως στις λαϊκές πλαζ όπως της Βούλας ή της Κινέτας, το πολύ να βρείτε προχείρως ξυρισμένα αιδοία του τυπου albanian style ή ακόμα χειρότερα, ανεξέλεγκτες καταστάσεις, με θυσάνους αρμυρισμένων τριχών να ξεπετάγονται από όλες τις πλευρές του μπικίνι.
Από πολιτική άποψη, η συντριπτική πλειοψηφία των κυριών, που προτιμά ένα martini style ψηφίζει Νέα Δημοκρατία, κατοικεί [ή ονειρεύεται ότι κατοικεί] στα βόρεια προάστεια και ξεκινάει την ιεράρχηση των προσόντων ενός ερωτικού συντρόφου, από το μέγεθος των καταθέσεων του. Δεν αποκλείονται βεβαίως και οι σοσιαλίστριες, οι οποίες όμως ιεραρχούν τα προσόντα του ερωτικού τους συντρόφου, κυρίως από τη θέση που κατέχει στο δημόσιο.
Σε γενικές γραμμές και με δεδομένη την πολιτική ωριμότητα των Ελλήνων ψηφοφόρων, το martini style φαίνεται προς το παρόν να κυριαρχεί στις δημοσκοπήσεις, συλλέγοντας προτιμήσεις τόσο από την κεντροδεξιά παράταξη, όσο και από τη λεγόμενη κεντροαριστερά [δηλαδή τα απόνερα του παλιού ΠΑΣΟΚ...]
Potami style [τρίτο, εξ αριστερών]
Ο συγκεκριμένος τύπος αιδοίου εισήχθη προσφάτως στην Ελληνική πολιτική, αισθητική και ψυχοπαθολογική ελληνική σκηνή. Πρόκειται για μια εκδοχή του martini style αλλά στο πιο φτωχοποιημένο και στο πιο λαϊκό. Χαρακτηρίζεται κυρίως από την αντίληψη του "πάρτα όλα" ή, αλλιώς από την απουσία οποιασδήποτε θέσης, αντί-θεσης ή αντί-ληψης, έτσι ώστε να πραγματώνεται το ρηθέν: "όλοι οι καλοι χωράνε!" [και πάλι βάλτε τον τόνο όπου θέλετε]
Από ψυχοσεξουαλική άποψη η επιλογή ενός potami style, παραπέμπει σε πολυσυλλεκτικές προσωπικότητες, που μπορούν να επιτύχουν οργασμούς με τον πάσα έναν, ασχέτως αν πρόκειται για σοσιαλιστή ή κομμουνιστή ή καραδεξιό ή κοντό ή ψηλό ή μεγαλοτσούτσουνο ή μπάμια. Είναι ενδεικτικό της μεταμοντέρνας φύσης του συγκεκριμένου στυλ, ότι στατιστικές Γιαπωνέζων ερευνητών δείχνουν πως, η πλειοψηφία των κυριών που προτιμούν για το πιπίνι τους το potami style, δεν το έχουν σε τίποτα να πάνε τη μία Κυριακή για μπάνιο στη high plaz του Ya banaki και την επόμενη Κυριακή να βουτήξουν στα βρωμιάρικα νερά της Κινέττας, πλάι στα γύφτικα Datsun, που παίζουνε στη διαπασών Οικονομόπουλο και Μπουγά.
Παρ' όλα αυτά οι επίσημες δημοσκοπήσεις ανεβάζουν το potami style στην κορυφή των avant guarde επιλογών, της συντριπτικής πλειοψηφίας των μικροαστικών στρωμάτων, είτε διαθέτουν αιδοίον για να το ξυρίσουν, είτε όχι.
Από πολιτική άποψη, απλώς δεν υφίσταται καμία άποψη.
Stamp style [πρώτο εξ αριστερών στην αποκάτου γραμμή]. Το στυλ "γραμματόσημο" δημιουργείται από ένα μικρούτσικο τριχωτό τετραγωνάκι, που σχηματίζεται στο κάτω μέρος της πυέλου. Έγκυροι σεξολόγοι λέγουν ότι παραπέμπει κατευθείαν στην επιθυμία της αιδοιολειχίας [κν. γλειφομούνι ή σπατουλάρισμα ή βοϊδόγλωσσα ή "κολλώ γραμματόσημο" και άλλα τέτοια αηδιαστικά]
Κινέζικες στατιστικές εμπειρογνωμόνων αποκαλύπτουν ότι το προτιμούν κυρίες που είτε δυσκολεύονται να φτάσουν σε οργασμό μέσω της απλής διείσδυσης, είτε προτιμούν ερωτικούς συντρόφους του ιδίου φύλλου [κν. λεσβίες ή τσολιάδες ή γυναικοπαλλήκαρα]. Φυσικά δεν είναι να δίνει κανείς εμπιστοσύνη στα κινέζικα προϊόντα, γι αυτό είναι προτιμότερο να στηριχτούμε σε αμερικάνικες έρευνες που αποδείχνουν ότι το stamp style ταιριάζει καλύτερα σε κυρίες που ανήκουν σε ζώδια του νερού [π.χ. ιχθείς ή καρκίνοι]
Σοβαροί ψυχίατροι επίσης, διατείνονται ότι το στυλ γραμματόσημο, ταιριάζει κυρίως σε εσωστρεφείς χαρακτήρες, που απαιτούν από τον ερωτικό τους σύντροφο να τις ψυχαναλύει επί μήνες, προτού του επιτρέψουν να "ανοίξει" το πολύτιμο τέτοιο τους, λες και πρόκειται για κανένα επτασφραγιστο γράμμα.
Προσωπικώς, μια φορά που μου έτυχε να πέσω σε stamp style brazilian, αναγκάστηκα να περάσω τη μισή νύχτα μου με ασκήσεις ψυχανάλυσης, σαν να πρωταγωνιστούσα σε ταινία του Μπέργκμαν.
Έκτοτε το αποφεύγω...
Από πολιτική άποψη, το στυλ γραμματόσημο ταιριάζει καλύτερα σε πολιτικοποιημένες προσωπικότητες, που δεν ανοίγουν τα πόδια τους, αν πρώτα δεν βεβαιωθούν ότι ο υποψήφιος ερωτικός τους σύντροφος γνωρίζει απόξω τον Μάρξ και τον Ρίτσο. Αυτό συχνά έχει ως συνέπεια να παραμένουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα άνευ ερωτικού συντρόφου [κν. αγάμητες] και το αποτέτοιο τους να πιάνει αράχνες. Στο τέλος καταντούν περίκλειστες, κακοδιάθετες, ξυνές και σφραγισμένες, σαν ένα γράμμα που δεν διαβάστηκε ποτέ...
Romantic style
Αποψιλώνεται όλη η περιοχή του εφήβαιου και αφήνεται ένας θύσανος τριχών σε σχήμα καρδούλας, η οποία σε κρίσεις ρομαντισμού μπορεί να βαφτεί και σε χρώμα ροζ.
Το ρομαντικό στύλ παραπέμπει σε μονογαμικές προσωπικότητες, που ονειρεύονται ότι ο πρώτος τους εραστής θα είναι και ο τελευταίος, εξ' ου και προτείνεται από ειδικούς ψυχολόγους για την πρώτη νύχτα του πρώτου γάμου ή για τις πρώτες επετείους του έγγαμου βίου [μετά συνηθίζει το μάτι και δεν δίνει σημασία ούτε και αν το δει κουρεμένο σαν τον Ντεηβιντ Μπαουϊ...]. Από σεξουαλική άποψη, το romatnic style δεν σημαίνει απαραιτήτως και μονογαμική σεξουαλική συμπεριφορά. Έγκυροι σεξολόγοι ισχυρίζονται ότι πολλές πελάτισσες τους το προτιμούν ώστε να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του συζύγου ενώ ταυτόχρονα περιφέρουν την "καρδούλα" τους από εδώ και από εκεί.
Ιδιαίτερη προτίμηση μάλιστα στο ρομαντικό στυλ δείχνουν και οι κυρίες των βορείων προαστείων, μετά την έκρηκτική άνοδο των τούρκικων σήριαλ, όπου όλες οι γυναίκες το παίζουν ρομαντικές και όλοι οι άνδρες παριστάνουν τους καλούς και τίμιους συζύγους, ασχέτως φυσικά από τις αλλαξοκωλιές που συνηθίσουν να κάνουν στα χαμάμ της Κωνσταντινούπολης...
Από πολιτική άποψη, το romantic style ταιριάζει στις μεταναστολάγνες κυρίες, απ' άκρη σ' άκρη του λεγόμενου συνταγματικού τόξου, οι οποίες φαντασιώνονται τον ωραίο καβαλάρη Χασάν, ο οποίος "κραδαίνει το σπαθί του σαν τη φωτιά" και τις ελευθερώνει από τη σκλαβιά του πασά, για να τις πάρει μακριά, σε έναν δίκαιο και αγγελικό κόσμο, χωρίς σύνορα και εθνικιστές αντάρτες...
Είναι ιδανικό επίσης για παρθένες, που ονειρεύονται την πρώτη νύχτα του γάμου τους αλλά τους λείπει η εμπειρία της ζωής για να καταλάβουν ότι σε λίγα χρόνια, πιθανόν να προφασίζονται πονοκέφαλο, για να γλιτώσουνε από τα συζυγικά τους καθήκοντα.
Φυσικά είναι τελείως αδόκιμη επιλογή, αν σκοπεύετε να πάτε για διακοπές στη Μύκονο ή σε κανένα άλλο νησί του τύπου: "ήλιος, θάλασσα και κώλος", όπου οι πιθανότητες να ζήσετε έναν μονογαμικό ρομαντικό έρωτα, είναι όσες και να χριστεί αρχιραβίνος της συναγωγής ο κ. Νίκος Μιχαλολιάκος...
Total eclipse style
Πρόκειται για ολική και ριζοσπαστική αποψίλωση όλου του τριχωτού του εφήβαιου, χωρίς έλεος για οποιαδήποτε τριχούλα. Αποκαλείται και αλλιώς: τούρκικο ή γλομπέ ή φαλάκρα της Αφροδίτης. Σημειολογικά σηκώνει πολλαπλές ερμηνείες, αν και κάποιοι ισχυρίζονται ότι είναι το μοναδικό είδος μπραζίλιαν, που δεν αφήνει κανένα υπονοούμενο [όλα στο φως, σαν να λέμε]
Έγκριτοι ψυχολόγοι λέγουν ότι το γλομπέ στύλ εκφράζει εξωστρεφείς προσωπικότητες και χειραφετημένες εργαζόμενες, που δεν περιορίζονται να φαντασιώνονται ξεσκίσματα και σεξουαλικές ανωμαλίες, μοναχά σε ποιητικές βραδιές, αλλά έχουν το θάρρος να κάνουν τις φαντασιώσεις τους πραγματικότητα.
Από πολιτική άποψη, το total eclipse style, παραπέμπει σε καταστάσεις τύπου Ρεπούση, όπου η τουρκολαγνεία φτάνει σε επίπεδα υστερίας. Η πληροφορία ότι η ίδια η κ. Ρεπούση, το ξυρίζει σαν την Ιφετ, ελέγχεται ως ανακριβής.
Η ολική αποψίλωσις του τριχωτού του αιδοίου, εφαρμόζεται ενίοτε και ως επαναστατική πράξις, ειδικά από κυρίες του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες έχουνε πέσει με τα μούτρα να μαθαίνουνε τούρκικα, ώστε να είναι εις θέσιν στο άμεσο μέλλον να επικοινωνούν με τους ψηφοφόρους τους, στην Μακεδονία και στη Θράκη.
Το total eclipse style αποτελεί όμως και ένα είδος κραυγαλέας φεμινιστικής διακήρυξης, εφόσον αφαιρεί από το αρσενικό κάθε πιθανή δικαιολογία, για τυχόν σεξουαλική αποτυχία του. Διότι, έτσι είναι αδύνατον να ισχυριστεί ο οποιοσδήποτε φαλλοκράτης, τη γνωστή εθνικιστική ρήση: "της στραβής ψωλής, οι μουνότριχες της φταίνε..." αλλά αντιθέτως οφείλει να κοιτάξει κατάματα τη σύντροφο του και να αποδείξει εμπράκτως ότι "ο καλός ο μύλος, όλα τ' αλέθει..."
Εν ολίγοις, το μπραζίλιαν, εξόν από την αισθητική και αισθησιακή του λειτουργία, διαθέτει και σαφείς ψυχολογικές ή πολιτικοκοινωνικές συνιστώσες, έτσι ώστε επηρεάζει άμεσα τη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος εν Ελλάδι.
Σάμπως δηλαδή, οι άλλοι παράγοντες που διαμορφώνουν τα κριτήρια για την ώριμη ψήφου του Ελληνικού λαού, όπως ας πούμε η τηλεόραση ή το κομμωτήριο, είναι πιο σοβαροί?
Τελειώνοντας, οφείλω να δώσω μερικές απαραίτητες συμβουλές, που σχετίζονται με την υγιεινή του αδοιου [ή του πρωκτού] και φρονώ ότι είναι ιδιαιτέρως χρήσιμες στις αρχάριες.
Μπραζίλιαν μπορείτε να κάμετε και μόνες σας, δεν είναι όμως το ίδιο με το να το αφήσετε σε κάποιον ειδικό, ειδικά από άποψη υγιεινής.
Εξόν από το ότι στα καλά σαλόνια, περιορίζεται κατά πολύ ο πόνος, με εφαρμογή τοπικών αναισθητικών αλοιφών, περιορίζονται και οι κίνδυνοι μόλυνσης της περιοχής του εφήβαιου, που είναι πολύ σοβαροί.
Πολλές κυρίες που δοκίμασαν να αποψιλωθούν δι' ιδίων μέσων, τελικά γεμίσανε μπμπίκια κι αντί να ξεβρακωθούνε στις πλαζ, αναγκάστηκαν να ξεβρακωθούνε στον δερματολόγο τους.
Ακόμα πιο επικίνδυνα είναι τα πράγματα, όταν πρόκειται να αποψιλωθείτε από την πίσω πόρτα.
Εξόν από το ότι είναι δύσκολο κανείς να έχει κατά το κοινώς λεγόμενον: "και στον κώλο μάτια",αυξάνονται οι κίνδυνοι επιμόλυνσης και μετά θα φτάσετε να επιβεβαιώσετε το ρηθέν: "χέσε ψηλά κι αγνάντευε..."
Ακόμα πιο σοβαροί είναι οι κίνδυνοι, για τις κυρίες που αρέσκονται σε γενειοφόρους ερωτικούς συντρόφους [κν. μουσάτους ή τριχοπώγωνες]
Έγκριτοι δημοσιογράφοι των καθεστωτικών ΜΜΕ, ισχυρίζονται [και βασίμως] ότι όταν το μπραζίλιαν είναι ακόμα φρέσκο, μπορεί να προκληθεί ενοχλητική δερματίτιδα, εφόσον γίνει απρόσεκτη αιδοιολειχία από μουσάτο επιβήτορα.
Γι αυτό πρέπει να είσαστε πολύ προσεκτικές, τουλάχιστον δυο με τρείς ημέρες, μετά την αποψίλωση του αποτέτοιου σας και - ή να κόψετε το γλειφομούνι ή να αλλάξετε ερωτικό σύντροφο ή έστω να ξυρίσετε τον δικό σας...
Προσοχή λοιπόν στις οδηγίες χρήσεως.
Τέλος, θα πρέπει να προσέξετε πολύ το τι είδους σχέδιο θα αποτυπώσετε στο αιδοίο σας διότι, λάθος ενδείξεις οδηγούν σε λάθος υποθέσεις. Και δεν λέει, να τραβάτε τα βλέμματα ανδρών, που είναι εντελώς αταίριαστοι με την ψυχοσύνθεση σας και τις πολιτικές σας πεποιθήσεις, όπως για παράδειγμα πράττουν κάποιοι ανυποψίαστοι πολίτες που πάνε και κουρεύονται σαν χρυσαυγίτες κι ύστερα παραπονιούνται επειδή τους μαυρίσανε στο ξύλο οι αντιφα...
Στην εποχή μας, επιβάλλεται να είναι κανείς ο 'εαυτός του", ΄όπως το λέγουν στις διαφημίσεις, στα δελτία ειδήσεων και στα ρεάλιτυ σώου, άπαντες οι γνωστοί χειραγωγοί των συνειδήσεων, που κανονίζουν πια εξ'ολοκλήρου, το πως θα διαμορφωθούν και τα μυαλά μας και τα απαυτά μας...
Σημειώσεις
[1] Ως γνωστόν ο ποταμίσιος κ. Δήμου, ισχυρίστηκε στα σοβαρά ότι η Ελληνική επανάσταση του 1821 απέτυχε και ότι την Ελλαδα την ελευθέρωσαν οι [τότε] σύμμαχοι Άγγλοι, Γάλλοι και Ρώσοι. Ωστόσο ο στρατός του Ιμπραήμ, που πράγματι είχε καταλάβει τα πεδινά μέρη της Πελοποννήσου, μπορεί μεν να είχε νικήσει σε τακτική μάχη τους Έλληνες, αλλά το να κερδίσεις μια μάχη, δεν σημαίνει ότι έχεις κερδίσει και τον πόλεμο!
Αντιθέτως, το πολύ καλά οργανωμένο τακτικό στράτευμα των Αιγυπτίων, που διοικούνταν από Γάλλους και Γερμανούς αξιωματικούς, δεν είχε καταφέρει να νικήσει τους Μανιάτες και προπαντός δεν είχε κατορθώσει να ελέγξει τις αντάρτικες κινήσεις του Κολοκοτρώνη, ο οποίος εφάρμοσε εναντίον των Αιγυπτίων τη στρατηγική του Κουτούζωφ [στην εκστρατεία του Ναπολέοντα, εναντίον της Ρωσίας]
Συγκεκριμένα ο Γέρος του Μωριά, απειλώντας με φωτιά και με τσεκούρι τους πληθυσμούς των χωριών, κατέστρεφε συστηματικά όλες τις πηγές τροφοδοσίας του αιγυπτιακού στρατού και απέσυρε χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά, στα κακοτράχαλα βουνά της Πελοποννήσου.
Ο στρατός του Ιμπραήμ ήταν αδύνατο να παραμείνει σε μία χώρα, όπου η συντριπτική πλειοψηφία των ντόπιων, αρνούνταν να συνεργαστεί και παράλληλα κατέστρεφε το ίδιο της το βιος, προκειμένου να αφήσει τον κατακτητή χωρίς τρόφιμα και χωρίς εφόδια.
Το γαλλικο άγημα του Μαιζώνος, που αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο, μετά τη ναυμαχία του Ναυαρίνου, ουσιαστικά είχε σκοπό να προστατεύσει τον Ιμπαρήμ, ώστε να αποχωρήσει από την Πελοπόνησο και όχι να τον πολεμήσει.
[βλ και το αντιστοιχο αρθρο στο εξαιρετικο μπλογκ του Φιλιστωρος: ww.istorikathemata.com/2010/04/1827.html]
[2] βλ. και το κείμενο: "Ιερή πορνεία - Ιερός γάμος"
[3] βλ. και το ανάλογο κείμενο: "Αφέντρες και σκλάβοι"
πηγή
Follow Us:
Twitter Facebook RSS