Τροχονομικός έλεγχος στο καιρό της κρίσης

Παράκουσα στο τηλέφωνο…!!!

Να γιατί πάει καλά η γερμανική οικονομία…

…δεν πετάνε τίποτα!!!

πηγή:http://tsoutsouneros.arvanitis.eu/archives/33779

Η γραμματέας

Μνημόνια για oscar!

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα

Ο πρόεδρος ήταν ανένδοτος. Θα του τα έκοβαν τα πόδια οι Ρώσοι, αν τολμούσε να υπογράψει. Ο σακάτης με τα χέρια σφιγμένα πάνω στους τροχούς του αναπηρικού του καροτσιού, ούρλιαζε κατάρες στα γερμανικά και πετάγονταν σάλια από το σουφρωμένο στόμα του. Τα πόδια του προέδρου έτρεμαν, έψαξε στην τσέπη του παντελονιού για το βαμβακερό του μαντήλι. Ακούμπησε το μαντήλι στο ιδρωμένο του μέτωπο κι έσφιξε τα δόντια: Δε θα υπογράψω, ψέλλισε στα Αγγλικά. Η ξερακιανή Γαλλίδα σηκώθηκε ρίχνοντας του μια ματιά γεμάτη εκνευρισμό και κατευθύνθηκε προς το διπλανό δωμάτιο, κλείνοντας αθόρυβα πίσω της τη βαριά δρύινη πόρτα. Στο δωμάτιο, τώρα τη σιωπή τη διέκοπτε μόνο το λαχάνιασμα του σακάτη πάνω στο καρότσι. Η Γαλλίδα γύρισε με έναν λεπτό πανόδετο φάκελο από αυτούς που χρησιμοποιούσαν οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας της. Τον πρότεινε με ένα ειρωνικό, ίσως, νεύμα στον πρόεδρο. Εκείνος πήρε τον φάκελο σιωπηλός, με την αμήχανη περιέργεια αποτυπωμένη στο πρόσωπό του. Δεν του χρειάστηκαν περισσότερα από πέντε λεπτά για να καταλάβει ότι τον κρατούσαν γερά. Χαμήλωσε το κεφάλι, δίνοντας το φάκελο πίσω στη Γαλλίδα που, όπως πρόδιδε και το αμυδρό χαμόγελο που μαλάκωνε το σκληρό της πρόσωπο, δεν έκρυβε την ικανοποίηση της. Όλα εντάξει.

Ο πρόεδρος σκεφτόταν με τρόμο τώρα τον Γιούρι. Του είχε εγγυηθεί προσωπικά, ούτε τρεις εβδομάδες δεν είχαν περάσει από τότε, ότι δε χρειαζόταν να ανησυχεί για τίποτα. Οι καταθέσεις του ήταν εξασφαλισμένες στο νησί. Ο Γιούρι δεν αστειευόταν. Πίσω, στα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα, ο Γιούρι είχε δώσει σκληρές μάχες στους δρόμους της Μόσχας για τον έλεγχο των ολυμπιακών εγκαταστάσεων στο Ισμαήλοβο. Είχε κερδίσει όλες τις μάχες και δέκα χρόνια μετά, διεύθυνε προσωπικά τις επιχειρήσεις του με προκάλυμμα και αρχηγείο το ιδιόκτητο καζίνο του στη λεωφόρο Κουτούζοφσκι. Φρόντιζε κι ήταν πάντα συνεπής με τις ημερομηνίες παράδοσης των χαρτοκιβωτίων με τα κολλαριστά εκατοδόλαρα στο γραφείο του Αρχηγού. Όταν άλλαξαν τα πράγματα, ο Γιούρι γρήγορα κατάλαβε ότι το κλίμα γινόταν βαρύ, ρευστοποίησε τα πάντα και έριξε μαύρη πέτρα πίσω του. Πήγε να βρει την Ίρα στο ηλιόλουστο νησί. Εκεί του είχε πει ότι θα τον περίμενε πάντα, στωικά ερωτευμένη, πιστή Πηνελόπη. Οι παλιοί του σύντροφοι, τον είχαν αφήσει στην ησυχία του να συνεχίσει τις βρωμοδουλειές του off-shore. Μετά από τόσα χρόνια, κανείς δεν τολμούσε πια να τα βάλει με τον Γιούρι, ούτε θεός ούτε δαίμονας, ήταν γνωστό αυτό στη μικρή πιάτσα του νησιού. 

Έπρεπε να βρει έναν τρόπο να ξεφύγει από τον κλοιό: μπροστά ο φάκελος με τις αποδείξεις που θα τον κατέστρεφαν για πάντα, πίσω ο Γιούρι. Έπρεπε να συνεννοηθεί και με τους άλλους. Όλοι τους είχαν πάρε-δώσε με τον Γιούρι, όλοι του είχαν δώσει την υπόσχεσή τους ότι ο Γιούρι δε χρειαζόταν να ανησυχεί για τίποτα. Όλοι φοβόντουσαν τον Γιούρι. Στο κάτω-κάτω της γραφής, όλοι είχαν επίγνωση μέχρι που μπορούσε να φτάσει ο Γιούρι. Χρειαζόταν ένας αντιπερισπασμός. Ίσως ένα πατριωτικό «όχι» , όταν θα έφτανε το νομοσχέδιο στη βουλή των Αντιπροσώπων, να τους έδινε την ευκαιρία να κρατήσουν τις τράπεζες κλειστές για λίγες μέρες. Οι άνθρωποι τους, πίσω από τις κλειστές πόρτες των τραπεζών τους θα μετέφεραν τα κεφάλαια του Γιούρι στο Λίχτενσταϊν ή όπου αλλού στο διάβολο ήθελε εκείνος. Στο μυαλό του άρχισε να σχηματίζεται σε αδρές γραμμές το σενάριο. Οι υπόλοιποι είχαν μαζευτεί στην άλλη άκρη του δωματίου και συζητούσαν χαμηλόφωνα, υπαγορεύοντας στον γραμματέα το προσχέδιο του δελτίου Τύπου. Έβγαλε το κινητό του τηλέφωνο και άρχισε να σχηματίζει τον αριθμό του κεντρικού του τραπεζίτη. Στο κάτω-κάτω της γραφής το σύστημα εποπτείας των τραπεζών δεν ήταν τυχαία γεμάτο τρύπες, σκέφτηκε, κοιτώντας αφηρημένα στο σκοτάδι, πίσω από τα θολωμένα από την πάχνη της κρύας νύχτας τζάμια...

http://my-pillow-book.blogspot.gr/2013/03/blog-post_26.html

Παπατζήδες με το χαράτσι της ΔΕΗ!

Να γελάσουμε η να κλάψουμε; Καταργείται το χαράτσι! Δήλωσε περήφανος ο Κουβελης, αλλα …θα συνεχίσει να το εισπράττει η ΔΕΗ!
Ισως η πολιτική απάτη της δεκαετίας. Παπατζήδες...

 

http://www.kourdistoportocali.com/articles/19897.htm

Η ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΜΑΛΩΝ.

Την ίδια στιγμή που οι συνεπείς, έντιμοι και δουλευταράδες βόρειοι μας υποδεικνύουν τι παθαίνει κανείς στο νότο, αν συνεχίσει να μην υποτάσσεται στις υποδείξεις και τα εγχειρίδια του "καλού πολίτη" μας δίνουν και μια γεύση στο τι ακριβώς ονειρεύονται οι καλοζωισμένοι συνεπείς εκτός από το να αυγατίζουν τους λογαριασμούς τους στα πιστωτικά ιδρύματα.
Οι Γερμανοί σήκωσαν φλάμπουρα για τη προστασία της κτηνοβασίας κι οι Ολλανδοί δίνουν αγώνα για την νομιμοποίηση της παιδεραστίας. Φυσικά και οι δυο θέτουν όρια για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Δεν τους αρέσει η βία. Και τα ζωάκια και τα παιδάκια εννοείται ότι θα τα πηδάνε με τη συγκατάθεσή τους. Μην τους περάσουμε για βάρβαρους. Ένα γομάρι σαράντα - πενήντα χρονών θα πηδάει ένα κοριτσάκι ένα αγοράκι 12 χρονών με τη συγκατάθεσή του. Προς το παρόν παιδιά του δημοτικού και βρέφη εξαιρούνται (αυτά θα είναι οι παράνομες σχέσεις για να έχει και υλικό για μερακλήδες...)

διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο ΕΔΩ

Η “κυριαρχία” των Τραπεζών !!

«Έχω δυο μεγάλους εχθρούς. Το στρατό των Νοτίων μπροστά μου και το στρατό τωντραπεζιτών πίσω μου. Από τους δυο αυτούς εχθρούς, ο χειρότερος είναι ο πίσω μου.»

Δήλωση του Αβραάμ Λίνκολ, όταν κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου, οι τραπεζίτες που δάνειζαν το κράτος με 24% τόκο, προσπάθησαν να τον αναγκάσουν να τους δίνει τόκο36%. (!!)

Τι έκανε ο Λίνκολ ; Απλά ενεργοποίησε το δικαίωμα που έχει κάθε κράτος, να εκδίδει χρήμα. Έτσι ο Λίνκολ θαρραλέα άρχισε να τυπώνει δολάρια για τη χρηματοδότηση του πολέμου, σώζοντας τη χώρα του από τις μελλοντικές πληρωμές των υπέρογκων τόκων προς τις τράπεζες.

Και όλοι γνωρίζουμε τι απέγινε ο Λίνκολν λίγο καιρό μετά. ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ !! Μετά τη δολοφονία του Προέδρου Λίνκολ το 1865, ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος πρόεδρος των ΗΠΑ, δεν τόλμησε να αρνηθεί να δανειστεί η χώρα από τους τραπεζίτες και να μη τους πληρώνει τόκο.

Ή για να ακριβολογούμε, ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ Πρόεδρος των ΗΠΑ τόλμησε, 100 χρόνια μετά τον Λίνκολ να το ξανακάνει, δηλαδή να μη δανειστεί η χώρα από τις τράπεζες, αλλά να εκδώσει χρήμα χωρίς τόκο και ο οποίος και αυτός είχε την ίδια κατάληξη με τον Λίνκολ. ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ και αυτός λίγο καιρό μετά την απόφασή του. Ήταν ο Τζον Κένεντι.

Αλλά για να καταλάβουμε πώς ακριβώς οι μεγαλοτραπεζίτες καταδυναστεύουν τις χώρες και τις οικονομίες, πρέπει να επισημάνουμε τα παρακάτω απίστευτα, αλλά απόλυτα αληθινά πράγματα.

Ενώ το Σύνταγμα των ΗΠΑ, δίνει το δικαίωμα στο Κογκρέσο να εκδίδει χρήμα, η Αμερικανική Κυβέρνηση έχει μεταφέρει το δικαίωμα της έκδοσης του χρήματος και μάλιστα με επιτόκιο στο «Federal Reserve», το οποίο δεν είναι κρατικό αλλά ένα ΟΡΓΑΝΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ που είναι και οι μέτοχοί του. Έτσι λοιπόν, το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, τυπώνει στα πιεστήριά του το χρήμα που χρειάζεται η χώρα. Αμέσως μετά, το δίνει στο «Federal Reserve», δηλαδή στους ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ, το οποίο Federal Reserve το δανείζει πίσω στο Αμερικανικό κράτος με τόκο (!!!)

Μόνο ο τόκος που πληρώνουν ετησίως οι ΗΠΑ στις τράπεζες του Federal Reserve, για το Αμερικανικό χρέος, φθάνει το χρόνο τα 400 δισεκατομμύρια δολάρια !!!

Δηλαδή, πληρώνουν οι Αμερικανοί φορολογούμενοι, 400 δισεκατομμύρια δολάρια τόκο στους τραπεζίτες, για χρήματα που έχει τυπώσει το Αμερικανικό κράτος και τα έχει δώσει δωρεάν στους τραπεζίτες (και οι οποίοι, τους τα δανείζουν πίσω, με τόκο)(!!)

Βλέποντας ο Πρόεδρος Κένεντι αυτήν την εξόφθαλμη αδικία για τον Αμερικανικό λαό, αποφασίζει το 1963 με το νόμο Νο:11110, να πάρει πίσω τις εξουσίες του «Federal Reserve» και να τυπώσει και διανείμει χρήμα, το ίδιο το κράτος ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΟΝΤΑΣ τους τραπεζίτες.

Τύπωσε δισεκατομμύρια δολάρια, για τα οποία το Αμερικανικό Δημόσιο δεν πλήρωνε κανένα τόκο στο Federal Reserve. Μάλιστα τα χαρτονομίσματα του Κένεντι, έγραφαν επάνω UNITED STATES NOTE, αντί του FEDERAL RESERVE NOTE που γράφεται πάντα. Αυτά τα UNITED STATES NOTE χαρτονομίσματα, αποτέλεσαν θανάσιμη απειλή για το Federal Reserve System και τους τραπεζίτες, αφού τους αφαιρούσαν δισεκατομμύρια δολάρια τόκους.

Πέντε (5) μήνες μετά το τύπωμα των άτοκων δολαρίων ο Πρόεδρος Κένεντι δολοφονήθηκε.

Μετά την δολοφονία του Κένεντι, κανένας άλλος Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν τόλμησε να κάνει χρήση του νόμου Κένεντι, παρ’ ότι ο νόμος αυτός ΙΣΧΥΕΙ μέχρι σήμερα.(!!) Δηλαδή με το νόμο του Κένεντι, θα μπορούσαν οι ΗΠΑ τα περίπου 3 τρισεκατομμύρια δολάρια, που τύπωσαν τα τελευταία 4 χρόνια, να τα τύπωναν και να τα χρησιμοποιούσαν χωρίς καθόλου τόκο. Αντίθετα όμως τα τύπωσαν, τα έδωσαν στο Federal Reserve (δηλαδή στους τραπεζίτες), για να τα δανειστούν στη συνέχεια με τόκο (!!!!)

Και για όσους είναι ακόμα δύσπιστοι, ας θυμηθούμε τι έλεγε ένας άλλος μεγάλος Αμερικανός Πρόεδρος, ο Τόμας Τζέφερσον (από τους δημιουργούς του Αμερικανικού θαύματος – του τότε, του αληθινού):

«Εάν ποτέ στο μέλλον, ο Αμερικανικός λαός επιτρέψει στους τραπεζίτες να ελέγξουν την έκδοση του χρήματος, οι χρηματοδοτικοί οργανισμοί που θα γιγαντωθούν, πρώτα με πληθωρισμό και μετά με ύφεση, θα στερήσουν από τους ανθρώπους την ιδιοκτησία τους, έως ότου τα παιδιά τους ξυπνήσουν άστεγα, στη γη που οι πατεράδες τους κατέκτησαν».

Και για την ιστορία: Οι δολοφόνοι και του Λίνκολ (John Wilkes Booth) και του Κένεντι (Lee Harvey Oswald), δολοφονήθηκαν και οι δυο ΠΡΙΝ προλάβουν να δικαστούν.

«Την πρώτη φορά είναι τυχαίο, τη δεύτερη φορά είναι σύμπτωση, την τρίτη, εχθρική ενέργεια.»

Ian Flemming, 1908-1964, Βρετανός συγγραφέας

ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ

πηγή:http://olympia.gr/

 

Jurassic Park

Έτσι εξηγούνται όλα: O Mητσοτάκης εγκαινίασε την τράπεζα Κύπρου!

Tον γύρο στην κυριολεξία του Διαδικτύου κάνει μία φωτογραφία από τα εγκαίνια υποκαταστήματος της Τράπεζας Κύπρου στην Ελλάδα, στην οποία εμφανίζεται ο πρώην πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης να κόβει περιχαρής την σχετική κορδέλα!

link

Η Χώρα των εκποιητών!

Ο Γέρος και ο διάβολος