- Πες μας κατηγορούμενε, τι έγινε το μοιραίο βράδυ;...
- Το λοιπόν, κύριε δικαστά, βλέπω την μαντμουαζέλ στο πάρκο και τη ρωτάω “είσαι για μια βόλτα;”, “αμέ” μου λέει και την πηγαίνω στο πάρκο.
Εκεί, περνάει από μπροστά μας ένας κολουρτζής.
- Μανούλι, θες κολούρι? την ερωτάω.
- Όχι Μητσάρα μου, με απαντάει.
- Φίναααα!
Μετά από εκεί πάμε παραλία μεριά να ακούσουμε τα κύματα να πλατσουρίζουν, πέρα δώθε. Εκεί παραπέρα ήταν ένας κολουρτζής.
- Μανούλι, θες κολούρι? την ερωτάω.
- Όχι Μητσάρα μου, με απαντάει.
- Καλώωως!
Καθότι πρώτο ραντεβού κύριε πρόεδρε, και ο Μητσάρας, τουτέστιν εγώ, είναι ρομαντικός τύπος, είπαμε να πάμε μια βαρκάδα. Εκεί που νοικιάσαμε τη βάρκα περνούσε ένας κολουρτζής.
- Μανούλι, θες κολούρι? την ερωτάω.
- Όχι Μητσάρα μου, με απαντάει.
- Ξηγημένααα!
Ξανοιγόμαστε, λοιπόν, κανά δυο μίλια στο πέλαγο, κύριε πρόεδρε και τι μου λέει;
- Τι σου λέει άνθρωπέ μου;
- Μητσάρα, θέλω κολούρι! Ε! Την γαμάς κύριε πρόεδρε; ή δεν την γαμάς ;;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου