Οι φοιτητές και το σκασμένο λάστιχο.

Η ιστορία μας εξελίσσεται στη Σκωτία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Είναι μια παρέα από τέσσερεις Έλληνες φοιτητές, που σπουδάζουνε Πληροφορική.

Τα παιδιά είναι διαβαστερά και τα έχουνε πάει και πολύ καλά όλη τη χρονιά.

Μια Παρασκευή δώσανε ένα μάθημα το πρωί και σκίσανε και μετά μαζευτήκανε στο σπίτι του ενός και αραχτοί στους καναπέδες και στα κρεβάτια, το φιλοσοφούσανε κάνοντας το πολύ προσφιλές σπορ της ταβανοσκόπησης. Αφού λοιπόν είπανε τα σχετικά με το διαγώνισμα, ότι σκίσανε και γράψανε για A και είδανε ότι ξαναγράφανε τη Δευτέρα το πρωί ένα εύκολο μάθημα που ήθελε 2-3 ώρες διάβασμα μόνο, η συζήτηση γύρισε.....

'Ρε παιδιά', λέει ο ένας, 'δεν πάμε στη Γλασκόβη το week-end να βρούμε εκείνη την έτσι που μας άφησε το τηλέφωνό της προχθές στην pub; θάχει και φίλες, καλά θα περάσουμε'.

Δεν ήθελαν και πολλά οι υπόλοιποι για να τ' αποφασίσουν και σε μια ώρα είχανε γίνει όλες οι αναγκαίες κινήσεις και η τετράδα ταξίδευε με νοικιασμένο αμάξι για τη Γλασκόβη.

Τα πράματα στη Γλασκόβη ήτανε θεϊκά. Και να τα διπλά ουίσκια, πήγε η ώρα 5 το πρωί και τα καμάρια μας είχανε πει το Δεσπότη Παναγιώτη. Κατά το μεσημεράκι της Δευτέρας, ξυπνήσανε κακήν κακώς και θυμηθήκανε με τρόμο το διαγώνισμα. Στο δρόμο για το Εδιμβούργο συζητάγανε πυρετωδώς τι να πούνε στον καθηγητή.

Αποφασίσανε, στα πλαίσια της σωστής τακτικής κάθε ψέμα να περιέχει και μια δόση αλήθειας μέσα του, να πούνε ότι πήγανε στη Γλασκόβη σε κάτι συγγενείς και ότι ενώ ξεκίνησαν πρωί πρωί της Δευτέρας για το πανεπιστήμιο, τους έπιασε λάστιχο στο δρόμο και δεν είχανε ρεζέρβα... κλπ κλπ.

Ο καθηγητής τους άκουσε με προσοχή και επειδή ήσαν καλοί φοιτητές, δέχτηκε να δώσουν μόνοι τους το διαγώνισμα που είχανε χάσει, την Τρίτη το πρωί.

Χαράς ευαγγέλια στην ομάδα, κάθισαν, διάβασαν καλά και την άλλη μέρα στις 9:00 ήσαν 4 μικρούτσικοι 'άνδρες έτοιμοι για όλα'.

Δεν υπήρχε διαθέσιμη αίθουσα και τους έβαλε σε 4 ξεχωριστά γραφεία, τον καθένα μόνο του.

Σε λίγο μοίρασε και τα θέματα. Ήτανε μόνο δύο.


Το πρώτο, που έπιανε 5 μονάδες στις 100, ήτανε ένα πανεύκολο θέμα θεωρίας από την εισαγωγή που το ξέρανε και το απαντήσανε πατ κιουτ και οι τέσσερεις.


Το δεύτερο θέμα έπιανε τα υπόλοιπα 95 στα 100 και ήτανε μια ερώτηση μόνο:


ΠΟΙΟ ΛΑΣΤΙΧΟ;