Follow Us:

RSS

ΑΛΜΥΡΟ ΦΙΣΤΙΚΙ


ΤΟ ΑΛΜΥΡΟ ΦΙΣΤΙΚΙ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕ ΣΕ ΝΕΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ.



ALMIRO FISTIKI HAS MOVED TO A NEW DOMAIN.



ALMIROFISTIKI.GR!


Launching
comeback
launchpad

10 Ιουνίου 2011

ΠΡΟΣΟΧΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΚΑ. Ο Πρωθυπουργός έχει γενέθλια του Αγίου Μνημόνιου

Και όμως είναι περά για περά αλήθεια, ο ΓΑΠ γεννήθηκε την ημέρα που η ορθόδοξη εκκλησία γιορτάζει τον Άγιο Μνημόνιο … τυχαίο ;
κάθε εξήγηση δεκτή
Συνωμοσία ή απλή μοιραία εξέλιξη , το αναπόφευκτο ;
 Την άλλη φορά ρε παιδιά να ψηφίσουμε κάποιον που έχει γενέθλια, της Αγίας Χαράς. 
Σχόλιο: Επειδή κάποιοι θα νομίσουν ότι κάνουμε πλάκα δείτε "εδώ"



Ο γιατρός


Ο ετοιμοθάνατος Εβραίος πατέρας


Α’ ΜΕΡΟΣ

Ο Εβραίος πατέρας είναι ετοιμοθάνατος. Γύρω από το κρεβάτι του πόνου, είναι συγκεντρωμένη όλη η οικογένεια του. Το κλίμα είναι βαρύ και πένθιμο. Ένα μόνο μικρό καντηλάκι, δίπλα στον άρρωστο, φωτίζει αμυδρά το στενό δωμάτιο. Ο πατέρας, με κλειστά τα μάτια και πολύ κόπο, ψιθυρίζει:
Πατέρας: Γυναίκα μου Σάρα είσαι εδώ;
Σάρα (κλαίγοντας): Ναι, άντρα μου.
Πατέρας: Γιε μου Ιακώβ είσαι εδώ;
Ιακώβ (φανερά συγκινημένος): Ναι, πατέρα.
Πατέρας: Μικρή μου θυγατέρα Ιουδίθ, είσαι εδώ;
Ιουδίθ (απαρηγόρητη): Ναι, πατέρα, είμαι κοντά σου.
Πατέρας: Και εσύ στερνοπούλι μου Ααρών, είσαι εδώ:
Ααρών (με αναφιλητά): Ναι, πατέρα.
Πατέρας: ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ;

Β’ ΜΕΡΟΣ

Η οικογένεια συνειδητοποιεί αμέσως την εγκληματική αμέλεια και όλοι αποχωρούν σιγά-σιγά από το δωμάτιο. Τελευταίος φεύγει ο μικρός Ααρών που, κλείνοντας την πόρτα του δωματίου, λέει:
Ααρών: Και που ’σαι πατέρα… Όταν αφήνεις την τελευταία σου πνοή, άφησε την προς το καντήλι, για να σβήσει. Είναι κρίμα να καίει άδικα…

Γ’ ΜΕΡΟΣ

Ο πατέρας φωνάζει τον πρωτότοκο Ιακώβ και του λέει να πλησιάσει. Με τις τελευταίες δυνάμεις που του απομένουν, βγάζει από την τσέπη του ένα ρολόι και εξηγεί ότι το έχει κληρονομιά από τον προπάππου του.
Ο Ιακώβ το κοιτάζει με μάτια που γυαλίζουν. «Σ’ αρέσει;» ρωτά ο πατέρας. «Ναι πατέρα!» αποκρίνεται ο Ιακώβ. Και ο ετοιμοθάνατος πατέρας: «Ωραία! Πόσα δίνεις;»

Δ’ ΜΕΡΟΣ

Την άλλη μέρα του θανάτου του πατέρα, ο Ιακώβ πηγαίνει στην τοπική εφημερίδα για να βάλει την αναγγελία του θανάτου.
Ιακώβ: Παρακαλώ, ποια είναι η μικρότερη χρέωση για μία αναγγελία θανάτου;
Υπάλληλος: 2 δολάρια, κύριε.
Ιακώβ: ΟΚ, γράψε λοιπόν “Αβραάμ Κοέν πέθανε”.
Υπάλληλος: Μα, κύριε, πρέπει να έχετε υπόψη σας πως με τα 2 δολάρια μπορείτε να γράψετε μέχρι 10 λέξεις.
Ο Ιακώβ σκέφτεται μερικά δευτερόλεπτα και λέει στον υπάλληλο:
Ιακώβ: Ωραία, τότε γράψε “Αβραάμ Κοέν πέθανε. Πωλείται DATSUN σε τιμή ευκαιρίας”.




9 Ιουνίου 2011

O Θεός, ο Αδάμ και η γυναίκα

Λέει ο Θεός στον Αδάμ: «Αδάμ, θέλω να μου κάνεις μια χάρη».
«Ναι, Θεέ μου» αποκρίνεται ο Αδάμ. «Με μεγάλη μου χαρά. Τι θέλεις να κάνω;»
«Πήγαινε κάτω στην κοιλάδα».
«Τι είναι κοιλάδα;» ρωτάει ο Αδάμ.
Ο Θεός του εξηγεί και συνεχίζει: «Μετά να διασχίσει το ποτάμι».
«Και τι είναι ποτάμι;» ρωτάει ξανά ο Αδάμ.
Του εξηγεί ο θεός και συνεχίζει: «Μετά να ανέβεις τον λόφο και να κατέβεις από την άλλη πλευρά»
«Τι είναι λόφος;»
Του εξηγεί.
«Στην άλλη πλευρά του λόφου θα βρεις μία σπηλιά».
«Τι είναι σπηλιά;»
Tου το εξηγεί κι αυτό. «Και σε αυτή τη σπηλιά θα βρεις μια γυναίκα».
«Τι είναι γυναίκα;»
Του εξηγεί. «Και θέλω να αναπαραχθείτε».
«Και πώς γίνεται αυτό;»
Ο Θεός με δυσκολία κρατήθηκε και ψιθύρισε ανάμεσα από τα δόντια του «Ρε, πού πέσαμε;».
Παίρνει μια ανάσα και με ηρεμία του εξηγεί τι είναι αναπαραγωγή, όπως και για όλα τα άλλα που του εξήγησε μέχρι τώρα.

Ξεκινάει, λοιπόν, ο Αδάμ, κατεβαίνει την κοιλάδα, διασχίζει το ποτάμι, ανεβοκατεβαίνει το λόφο, βρίσκει την σπηλιά από την άλλη πλευρά, μπαίνει μέσα και βρίσκει τη γυναίκα.
Πέντε λεπτά αργότερα, επιστρέφει. Ο Θεός με εξαντλημένη την υπομονή του, τον ρωτάει όλο απορία και ανυπομονησία:
«Τι είναι πάλι;»
Κι ο Αδάμ:

...............


...............


...............

(ΘΑ ΤΟ ΛΑΤΡΕΨΕΤΕ....)

...............

...............

...............

«Τι είναι πονοκέφαλος;»


3 Ιουνίου 2011

ένα σπανιότατο φωτογραφικό ντοκουμέντο!

Αν είστε φωτογράφος και περιμένετε να πετύχετε το παρακάτω φωτογραφικό στιγμιότυπο, έχετε πολλές πιθανότητες να πεθάνετε από βαθειά γεράματα (κούφια η ώρα που το ακούει) απλά... περιμένοντας!

Η παρακάτω εκπληκτική φωτογραφία, δεν είναι μόνο ένα σπανιότατο φωτογραφικό ντοκουμέντο!

Έχει και μία άλλη διαχρονική αξία. Περιγράφει με ακρίβεια το τι τραβάει ένα αρσενικό στη διάρκεια του έγγαμου βίου:


Όταν ο άντρας δεν αντέχει πια!



Εεεεε, αρκετά! Βούλωστο πια!!!


Και μια σημαντική προειδοποίηση: Μην δοκιμάσετε αυτό που είδατε στο σπίτι!


Μαγειρική με το "Αλμυρό Φιστίκι"



2 Ιουνίου 2011

Λευκάδα ή Κεφαλλονιά;

Προσέξτε καλά την φωτογραφία και απαντήστε:

Η Λευκάδα είναι ή η Κεφαλλονιά; (τα παράλια στο βάθος, με το πυκνό
πευκόδασος και τα απότομα βράχια θα σας βοηθήσουν).


«Προσοχή: Είναι επικίνδυνο να κοιτάτε απευθείας τον ήλιο χωρίς γυαλιά!»


Ο Άνδρας στη φωτογραφία

Ήταν ένας τύπος, ο οποίος καθώς καθόταν μόνος του σε ένα μπαρ, τον πλησιάζει μια γυναικάρα και του κάνει τα γλυκά μάτια. Το έφεραν από δω, το έφεραν από εκεί, τελικά καταλήξανε στο σπίτι της, να βγάζουν τα μάτια τους όλο το βράδυ...

Στο τέλος της άγριας αυτής νύχτας, ο τύπος πάει να κάνει ένα τσιγάρο αλλά βλέπει ότι δεν έχει σπίρτα. Εκείνη του λέει να ανοίξει το πρώτο συρτάρι του κομοδίνου και έτσι και κάνει.
Με το που ανοίγει το συρτάρι, βλέπει πάνω-πάνω τη φωτογραφία ενός μαντραχαλά σε μία παραλία με το μαγιό...

Φυσικά αυτό του κινεί την περιέργεια και τη ρωτάει:
-Ποιός είναι αυτός στη φωτογραφία; Ο άντρας σου;
-Όχι βρε ανόητε, τι είναι αυτά που λες; του λέει ναζιάρικα αυτή.
-Μήπως απλώς το αγόρι σου;
-Ούτε! του ξαναπαντάει, δαγκώνοντάς του απαλά το αυτί.

Ο τύπος άρχισε να εκνευρίζεται λίγο που δεν του έλεγε ευθέως ποιος ήταν:
-Λοιπόν, άντε, πες μου. Ποιος είναι ο τύπος στη φωτογραφία;

-Καλά μωρέ, πως κάνεις έτσι; Εγώ είμαι, στη Μύκονο πέρυσι.



Κανείς δεν νοιάζεται για ένα καυτό κορίτσι πλέον?

Και δεν φτάνουν όλα τα άλλα.... είναι και μουσκίδι!!!

Και αναρωτιέται «ντύθηκα τόσο σέξυ, γιατί δεν σταματάει κανένα ταξί να με πάρει;» !!!



















1 Ιουνίου 2011

πάντα θα υπάρχει λίγος χώρος για δυο μπυρίτσες!

Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο ρώτησε:

- Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές απάντησαν:

- Ναι, είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

- Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές απάντησαν:

- Ναι, είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

- Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν:

- Ναι, είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε από τη χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

- Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές αυτή τη φορά γέλασαν και είπαν:

- Ναι, είναι γεμάτο.

- Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.

Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας, τέτοια είναι η οικογένεια, ο σύντροφός σας, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι. Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.

Τα βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας, όπως οι σπουδές, η δουλειά μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, τα στερεοφωνικά μας. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.

Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα, τα πολύ μικρά της ζωής. Αν βάλεις πρώτα άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τις πέτρες αλλά ούτε για τα βότσαλα.

Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τη σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες.

Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε:

-Καλά, η μπύρα τί αντιπροσωπεύει;

Ο καθηγητής γελώντας του απαντά:

- Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω.

Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι πάντα θα υπάρχει λίγος χώρος για δυο μπυρίτσες!



Το Αυθεντικόν...

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Almiro Fistiki. Από το Blogger.

ΠΛΑΚΟΛΟΓΙΟΝ

BLOGS

Αναφορά κατάχρησης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Η Σελίδα μας στο Facebook

Αχόρταγος

ΣΤΗ...ΤΥΧΗ!

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ