Για το αρχαίο ελληνικό πνεύμα!

Για το αρχαίο ελληνικό πνεύμα!

Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!

Πακιστάν – Στοκχόλμη αεροπορικώς: 300 ευρώ... Γιατί, λοιπόν, έρχεσαι Ελλάδα με 10.000 ευρώ το κεφάλι;

Ας υποθέσουμε πως είσαι Αφγανός, Πακιστανός, Αφρικανός ή ότι άλλο θέλεις (που δεν θα ήθελες, αλλά «θυσιάσου» χάριν του κειμένου).

Ας πούμε ότι διαθέτεις κάμποσες χιλιάδες δολάρια (αδιάφορο αν πούλησες τη σπηλιά σου, τις κατσίκες σου, την αδερφή σου, ναρκωτικά, αν σκότωσες ή σου τά’ δωσε ο πλούσιος άραβας νονός σου) και λες:

«ρε συ δεν πάω στην πολιτισμένη Δύση να γλιτώσω τις διώξεις εδώ και να βρω και την τύχη μου; Απόλεμοι βουτυρομπεμπέδες είναι αυτοί οι άπιστοι εκεί στη Δύση, θα κάνω ότι γουστάρω...»

Εκεί επάνω που το συζητάς – γιατί δεν είσαι και τόσο μαλάκας, κάποιες κουβέντες θα κάνεις με κάποιους πιο «εγκεφαλικούς» της κενωνίας σου εκεί κάτω στο Africa ή εκεί μέσα στα βάθη της Σαμαρκάνδης – σου «εξηγεί» το «όνειρο» ο «αρχι» της φυλής σου, ότι δηλαδής,  «άλλο Δύση», «άλλο Βορράς» και (προς Θεού) «άλλο Νότος». Μπροστά απ’ όλα αυτά βεβαίως σου έχει βάλει και το «προσδιοριστικό Ευρω» (για να βεβαιωθεί ότι «κατανόησες» πως μιλάτε για το «Ευρώπη» και όχι για κάτι άλλο)...

Αφού το «εμπέδωσες» λοιπόν, κατέληξες πως ο ΑΝΣΚ σου (μάθε και καμιά στρατιωτική ορολογία φιλειρηνιστή μου αν δεν την γνωρίζεις, θα σου χρειαστεί «εκεί που πάμε» (θες δε θες, εσύ «οδηγείς» μην το ξεχνάς ούτε λεπτό), «Αντικειμενικός Σκοπός» σημαίνει) είναι ο «Πλούτος» και όχι η Φτώχεια». Τέτοια έχεις κι εκεί που είσαι. Γιατί να σπάσεις τα πόδια σου και πιθανόν τα «νώτα» σου για άλλη μια «φτώχεια»; Ε, δεν είσαι και τόσο ηλίθιος. Κι ας λένε οι «λευκοί».

Βάζεις λοιπόν στόχο τον πλούσιο Βορρά. Στο έδειξαν στο χάρτη, στο «τόνισαν» και το τονίζεις κι εσύ διαρκώς στον εαυτό σου για να «μην το ξεχάσεις». Δεν σ’ ενδιαφέρει ο «υπανάπτυκτος Ευρωπαϊκός Νότος». Ηλίθιος είσαι να πας στον φτωχό Νότο; Από φτώχεια σε φτώχεια θα πας;

Κόβεις λοιπόν Αζιμούθιο για ΒΟΡΡΑ....ΚΑΙ ΜΟΝΟ....

Φυσικά, αν έχουν δίκαιο οι «κακές γλώσσες» και τελείς «εκπαιδευμένος κι εν αποστολή», δεν το συζητάμε καθόλου, «ξέρεις πάρα πολύ καλά το τι σου γίνεται, που και γιατί πας»....υπερ το δέον καλά θα λέγαμε...

Αλλά είπαμε, αυτά τα λένε οι «κακές γλώσσες»....

Αφού είσαι ένας «καλοπροαίρετος μεταναστάκος» λοιπόν, τι σε εμποδίζει, με «τόσα λεφτά» στο πουγγί, να πας στην πρεσβεία πχ της Βρετανίας, Γερμανίας, Γαλλίας, Σουηδίας ή όποια άλλη χώρα κάνεις κέφι (καλοντυμένος εννοείται) και να ζητήσεις «τουριστική βίζα»;

Ωπ! Τόσο απλό «απλέ Πολίτη» μου!

(Στρατολογικό – ουπς, συγγνώμη,
Διαφημιστικό ήθελα να πω - της Air Mutzahedin)

Πλένεσαι καλά καλά, βάζεις τα ρούχα σου σε μια πολιτισμένη δυτική βαλίτσα, παίρνεις το αεροπλάνο της γραμμής, απολαμβάνεις τις ευγενείς υπηρεσίες και χαμόγελα της όμορφης αεροσυνοδού, της λες κι ένα μεγαλόπρεπο ευχαριστώ (ευκαιρία να το «παίξεις και κάποιος» για πρώτη φορά στη ζωή σου) και ....αποβιβάζεσαι μια χαρά και χωρίς προβλήματα, άνετος, κεφάτος, καθαρός και προπάντων ασφαλής μέσα σε λίγες ώρες, στην «γη της επαγγελίας». Στην καρδιά της Στοκχόλμης! Και βρίσκεσαι κύριος, με 9.000 ευρώ στην τσέπη (πρόσεξε, το εισόδημα ενός ολόκληρου έτους για εκατομμύρια Ευρωπαίους), να περιφέρεσαι ανάμεσα σε χιλιάδες δίμετρες ξανθιές υπέροχες υποψήφιες σουηδέζες χανούμισές σου (βλέπεις, δεν έχεις σκοπό ν’ αφήσεις πίσω στο patrida και τις θρησκευτικές σου αντιλήψεις, όλα κι όλα).

Όλο κι όλο το κόστος, χμμμ 20 τα ρούχα + χμμ 20 το φαγητό + χμμ 100 ο ύπνος + χμμ + ....+ 300 το πολύ το εισιτήριο charter της τελευταίας στιγμής, χμμμ...άντε και 500 επιπλέον απρόβλεπτα....ωπ, νάτο, το πολύ 1.000 ευρώ το συνολικό κόστος του «μαγικού ταξιδιού».

Αφού λήξει η τουριστική βίζα παραμένεις εκεί ως λαθρομετανάστης.

Αυτό δεν ήθελες;

 

Απόσπασμα από κείμενο του Γιώργου Ανεστόπουλου.

ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ

Πως να κυβερνήσετε μια χώρα σαν την Ελλάδα

Πως να κυβερνήσετε μια χώρα σαν την Ελλάδα

γράφει ο Begar

Πριν από λίγα χρόνια, ένας γείτονάς μου, γιατρός στο επάγγελμα και ιδιαίτερα έξυπνος άνθρωπος, ήταν έτοιμος να προχωρήσει σε γάμο.

Για τον οικιακό εξοπλισμό, που σκόπευε να προμηθευτεί, έκανε το εξής απλό: Έγραψε μια λίστα με όλες τις ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές που ήθελε, μάρκα, μοντέλο , κωδικό και την έστειλε σε πέντε μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων (στους διευθυντές των τοπικών υποκαταστημάτων της πόλης του – επαρχία), αναφέροντας πως όποιος του κάνει την καλύτερη τιμή στο σύνολο, θα προτιμηθεί. Η δε αξία των αντικειμένων της λίστας, σε τιμές του 2006, ανερχόταν περίπου στις 15000 ευρώ.

Φυσικά,  πήρε από όλους γραπτή απάντηση με προσφορές που κυμάνθηκαν από 14.000 έως 17.000. Η ακριβότερη τιμή ζητήθηκε από αμιγώς ελληνική εταιρία.

Μέχρι εδώ, όλα φυσιολογικά, θα σκεφτείτε. Η ομορφιά της υπόθεσης είναι ότι ο διευθυντής της εταιρίας, που έδωσε τις ακριβότερες τιμές, πέρα από την απαντητική επιστολή, του τηλεφώνησε προτείνοντάς του το εξής ωραίο:

Να προτιμήσει τη δική του εταιρία, με τιμή 17000 και μετά να επικαλεστεί έναν όρο, που προωθούσε εκείνη την εποχή, για διαφημιστικούς λόγους, «αν το βρείτε φθηνότερο, σας επιστρέφουμε τη διαφορά στο διπλάσιο», οπότε ο γείτονάς μου θα πλήρωνε μεν 17.000, αλλά θα έπαιρνε επιστροφή 6.000 ευρώ και ουσιαστικά το όλο κόστος της αγοράς θα έπεφτε στα 11.000 ευρώ.

Ο γείτονάς μου ενθουσιάστηκε, αλλά λόγω ελληνικής περιέργειας ρώτησε το διευθυντή του καταστήματος, γιατί το κάνει αυτό, αφού πρακτικά η εταιρία υφίσταται ζημιά. Η απάντηση ήταν ……. αφοπλιστική:

«Ας πάρω εγώ ως διευθυντής το bonus για την πώληση και να πάει να γαμηθεί η εταιρία».

Για την ιστορία, η συγκεκριμένη αλυσίδα καταστημάτων σήμερα είναι πτωχευμένη και κλειστή.

Τώρα για να γελάσουμε λίγο (ή να κλάψουμε καλύτερα), όπου εταιρεία βάλτε το ελληνικό δημόσιο και τον ελληνικό λαό, όπου διευθυντής βάλτε τους πολιτικούς μας και όπου πελάτης-γείτονας, βάλτε τους προμηθευτές του δημοσίου.

Σας θυμίζει τίποτα;

http://www.daneiakartes.info/?p=37129