Η Ψεύτρα. Βουκολικό ανέκδοτο

Ο Ταρζάν εμφανίζεται μια μέρα ξαφνικά σε ένα ορεινό χωριό της ελληνικής επαρχίας. Ένας χωρικός τον συναντά τυχαία στον δρόμο και βλέποντάς τον ντυμένο έτσι περίεργα, τον ρωτά:
-Τι είσαι εσύ?
-Εγώ είμαι ο Ταρζάν, μπορώ και μιλάω με τα ζώα!
- Μπα!, του λέει ο χωρικός κοροϊδευτικά, τι μου λες? Για πάμε στον σκύλο να δούμε θα συνεννοηθείτε?
Πηγαίνουν μέχρι το μαντρί που είναι ο σκύλος και αρχιζουν:
-Γαβ γαβ, ο σκύλος.
-Γαβ γαβ, ο Ταρζάν.
-Τι σού είπε? ρωτάει ο χωρικός.
-Ε να, μου είπε ότι τον έχεις εδώ συνέχεια δεμένο, τον ταΐζεις αποφάγια, και τον πηγαίνεις μόνο μια φορά στους έξι μήνες για κυνήγι.
Ο χωρικός ψαρώνει.
-Για πάμε και στον γάιδαρο, λέει στον Ταρζάν.
Φτάνουν στο παχνί και ο Ταρζάν αρχίζει τα ίδια.
-Τι σου είπε, ρωτά τον Ταρζάν ο χωρικός.
-Λέει ότι τον φορτώνεις πολύ, ότι τον δέρνεις όταν δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα, και ότι τον ταΐζεις μόνο μία μπάλα σανό την εβδομάδα.
Ο χωρικός έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό. Λίγο παραπέρα είναι και η κατσίκα. Ο Ταρζάν αρχίζει να της μιλάει και πριν προλάβει η κατσίκα να κάνει το πρώτο »μπεεε», πετάγεται ο χωρικός και λέει στον Ταρζάν:
-Μην την πιστεύεις την πουτάνα, αυτή μου ρίχτηκε!