-Συγνώμη αφεντικό, αλλά έχεις 3 μήνες να με πληρώσεις
-Δεκτή η συγνώμη σου!!!!!!
--------------------------
Λέει ο πονηρός στον «κολλητό» του:
"Τώρα θα δω αν είσαι φίλος , θέλω να πας στον παπά της ενορίας και να ζητήσεις να εξομολογηθείς.
Να του λες συνέχεια διάφορες (φανταστικές)) αμαρτίες για να τον απασχολήσεις ..
όσο πιο πολύ μπορείς και εγώ εν τω μεταξύ θα π….. την παπαδιά ! !"
Πηγαίνει ο φίλος στον παπά κι` αρχίζει :
«Πέρισυ , πάτερ, έκλεψα ,αλλά πεινούσαν τα παιδιά μου.»
«Δεν πειράζει τέκνον σου δίνω άφεση, γιατί φαίνεσαι καλός άνθρωπος».
«Πρόπερσι, πάτερ, πήρα ψεύτικη βεβαίωση ότι ήμουν άρρωστος και δεν πήγα 15 μέρες στη δουλειά μου »!
«Δεν πειράζει τέκνο μου , ανθρώπινες αδυναμίες είναι αυτές, σου δίνω άφεση !»
« Πριν 2 μήνες πάτερ ….», πάλι …. άφεση !
Και ξανά άφεση , και πάλι άφεση ,ντράπηκε ο φίλος !
«Πάτερ, θα σου πω την αλήθεια, ψέμματα σου λέω τόση ώρα , το και το , ο κολλητός μου, την ώρα που εγώ εξομολογούμε δήθεν, αυτός π…. την παπαδιά !»
Σηκώθηκε όρθιος ο παπάς ,κοίταξε το ρολόι του και λέει :
« Είσαι παντρεμένος τέκνον μου;»
« Ναι πάτερ «
«Τρέχα παιδί μου στο σπίτι σου γιατί όση ώρα είσαι εδώ ο κολλητός σου π….. τη γυναίκα σου,
η παπαδιά έχει 3 χρόνια που….. πέθανε !!!»
--------------------------
Φωνάζει ο Διοικητής τους Λοκατζήδες κάπου στο βουνό και τους λέει:
“Θα κάνουμε μια άσκηση. Θα καμουφλαριστείτε, θα κρυφτείτε και εάν δεν βρω κανέναν μέσα σε μια ώρα θα απολυθείτε όλοι 1 μήνα νωρίτερα. Αλλά αν βρω έστω και έναν τότε θα απολυθείτε 2 μήνες αργότερα.”
Όλο αυτοπεποίθηση οι Λοκατζήδες, συμφωνούν. Κι αρχίζουν να καμουφλάρονται.
Ο ένας θάμνος, ο άλλος δέντρο, ο παρά άλλος πέτρα, ο πιο δίπλα λίμνη και τα σχετικά.
Ξεκινά να μετράει ο χρόνος, ψάχνει ο Διοικητής, ένα τέταρτο, μίση ώρα, τρία τέταρτα, 50 λεπτά, 55 λεπτά, τίποτα. Ξαφνικά, ένα λεπτό πριν συμπληρωθεί η ώρα, βλέπει ένα δέντρο να τρέχει.
“Ωωωωπ, σε τσάκωσα” φωνάζει.
Αγανακτισμένοι οι υπόλοιποι Λοκατζήδες, ρωτάνε τον μεταμφιεσμένο σε δέντρο, τι τον έπιασε τον μαλάκα κι άρχισε να τρέχει και τους έκαψε όλους.
“Ε, να , εξηγεί. Ήρθε στην αρχή ένας σκύλος, με κατούρησε, δεν είπα τίποτα. Μετά ήρθε ένα ζευγάρι, πηδήχτηκε μπροστά μου, δεν είπα τίποτα. Μετά ήρθαν δυο πουλάκια, με κουτσούλισαν στα μούτρα, δεν είπα τίποτα. Πέρασα τα πάντα, αλλά άντεξα. Ώσπου ήρθαν αυτά τα δυο σκιουράκια.”
“Καλά, εδώ άντεξες τα πάντα, τα σκιουράκια φοβήθηκες?” Τον ρωτάνε οι υπόλοιποι.
“Ε, δεν υπήρχε πρόβλημα, μέχρι που είπε το ένα στο άλλο:
“Θα φάμε το ένα καρύδι εδώ και το άλλο θα το πάρουμε σπίτι …”
--------------------------
(τα ανέκδοτα τα βρήκα στο μπλογκ taxalia)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου