Σέκος η δασκάλα!

Ένα πρωινό, η δασκάλα ρωτάει τα παιδιά:
- Όταν πεθαίνετε και πηγαίνετε στον παράδεισο, ποιο μέρος του σώματος σας πάει πρώτο.
Η επιμελής Ελενίτσα σηκώνει το χέρι και λέει:
 - Τα χέρια μας.
- Γιατί πιστεύεις ότι είναι τα χέρια; ρωτάει η δασκάλα.
- Επειδή όταν προσευχόμαστε κρατάμε σταυρωμένα τα χέρια μας μπροστά μας κι έτσι είναι πιο κοντά στο Θεό και τα παίρνει πρώτα.
- Α, τι όμορφη σκέψη, μπράβο Ελενίτσα! λέει η δασκάλα.
Ο Τοτός σηκώνει το χέρι και λέει με τη σειρά του:
- Νομίζω ότι είναι τα πόδια!
- Και γιατί είναι τα πόδια, Τοτέ; ρωτάει απορημένη η δασκάλα.
- Γιατί τις προάλλες, που πέρναγα έξω από το δωμάτιο των γονιών μου, είδα τη μαμά μου με σηκωμένα τα πόδια στον αέρα να λέει «Ω, θεέ μου! Έρχομαι! Έρχομαι!» και ευτυχώς που ο μπαμπάς μου την κράταγε δυνατά κάτω, αλλοιώς ο Θεός θα την είχε πάρει!»
Σέκος η δασκάλα!