Αλμυρό Φιστίκι

Ο Πειραιάς καταγράφηκε στο καλτ φιλμ «Οι Διαρρήκτες» (εδώ) το 1971.

Η θρυλική σεκάνς της καταδίωξης του Βερνέιγ, με πρωταγωνιστές ένα Fiat 124 και ένα Opel Rekord, έμεινε στην ιστορία του σινεμά. Ισως απο τα καλυτερα κυνηγητα εφαμιλλο του Bullitt αλλα κ του Diamonds are Forever.

Το φιλμ περιλαμβάνει καρέ από τον Πειραιά και τις συνοικίες του. Ειναι πραγματικα σα μια γρηγορη διαδρομη Αθηνα-Πειραια παραλιακης.

Πρωταγωνιστής ήταν ο μεγάλος Ζαν Πωλ Μπελμοντό!

Ξεκίνημα από το λιμάνι του Πειραιά – 200 μέτρα από του Τζελέπη – εκεί που φεύγουν τα καραβάκια για Αργοσαρωνικό, διασχίζουν το λιμάνι και φθάνουν στο τελωνείο -πίσω η εκκλησία του Αγίου Νικολάου- αφού περάσουν απέναντι και μπουν στο στενάκι της εκκλησίας θα περάσουν την γέφυρα του Κεράνη, για να στρίψουν αριστερά την Αλιπέδου (θα δείτε ότι τότε ο μονόδρομος ηταν ανάποδα, «ερχόταν» από το λιμάνι ενώ τώρα «πάει») εμφανίζονται να κυνηγιούνται στην παραλιακή, (στο 4,22 δείτε αριστερά το «πουλί» της Χούντας), επιστρέφουν και πάλι περνώντας από το Δέλτα του Φαλήρου και την πλατεία που υπήρχε εκεί, φτάνουν στο γήπεδο Καραϊσκάκη, ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες των υπογείων διαβάσεων για να συνεχίσουν στο Τουρκολίμανο – δεν υπήρχε ακόμα ο “παραλιακός” εκεί και να βρεθούν – ως δια μαγείας βέβαια – στον περιφερειακό του Αττικού Άλσους, να κατέβουν την μεγάλη κατηφόρα της Βριλλησού και την κλειστή αριστερή, να περάσουν και να τρομοκρατήσουν τους πιστούς στην πλατεία Αγ. Μαρίνας στο Θησείο και πάλι ως δια μαγείας να επιστρέψουν στον Πειραιά στις ανηφοριές και τα στενοσόκακα του Προφήτη Ηλία,

να κατέβουν γλιστρώντας στα λάδια από τα βαρέλια που έπεσαν από το φορτηγό ερείπιο της εποχής, προς την Β. Παύλου – τον κεντρικό που περνάει το τρόλεϊ – για να ανέβουν και πάλι προς τα επάνω προς το Βεάκειο και να προσφέρουν ένα απολαυστικό θέαμα στην νεολαία της εποχής που προτίμησε βέβαια τα αυτοκίνητα από τα κατά τα άλλα πολύ όμορφα παραδοσιακά χορευτικά της αείμνηστης Δώρας Στράτου, -που συνέχιζαν απερίσπαστα τον χορό τους,- στην πλατεία βέβαια γίνεται το έλα να δεις, οι νεολαίοι ξεσπάνε σε ζητωκραυγές ενώ τα αυτοκίνηται συνεχίζουν στα στενάκια του Προφήτη Ηλία τρομοκρατώντας και πάλι τους πάντες στο πέρασμα τους για να καταλήξουν και να σταματήσει άδοξα ο αγαπημένος μου Μπελμοντό στον λόφο του Βώκου στο αδιέξοδο στενάκι μεταξύ Καλλέργη και Αγ. Μαρίνης

πηγές: 1 ,2, 3

Σκηνή 1η:

Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Δε μου λες; Εσύ θα άντεχες αν έβλεπες τη γυναίκα σου πάνω στο τραπέζι να χορεύει;

Βασίλης Αυλωνίτης: Τώρα, να σου πω... Εγώ θα άντεχα. Το τραπέζι δε θ΄ άντεχε...
Διπλοπενιές

Σκηνή 2η:

[Στο τραίνο για Χαλκίδα και ενώ έχει μαυρίσει από τον καπνό η μούρη του Βέγγου...]
Θανάσης Βέγγος: Αμάν.....Ο καζαμπούμπου!!!!!
Επιβάτης: Πώς μαύρισες;
Θανάσης Βέγγος: Ξέρω εγώ; Έφαγα φυστίκι αράπικο....
Επιβάτης: Που πας τώρα;
Θανάσης Βέγγος: Να φάω γιαούρτι να ασπρίσω!
Μην είδατε τον Παναή

Σκηνή 3η:

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι κάνεις εδώ παιδάκι μου;
Τζένη Καρέζη: Τραγουδάω...
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Στη σκάλα τραγουδάει κανείς;
Τζένη Καρέζη: Γιατί; Στη σκάλα του Μιλάνου πώς τραγουδάνε;
Δεσποινίς διευθυντής

Σκηνή 4η:
Γιατρός: Βήξτε, παρακαλώ... Πιο δυνατά... Μα, πιο δυνατά, δεν έχετε δύναμη;
Κώστας Βουτσάς: Δύναμη έχω, γρίππη δεν έχω!
Ένας άφραγκος Ωνάσης

Σκηνή 5η:
Θανάσης Βέγγος: Δε μου λες Κατερίνα, το ήθελες και το έκανες αυτό ή το έκανες κατά λάθος;
Κλειώ Σκουλούδη: Και βέβαια το ήθελα. Εγώ ό,τι κάνω το μελετάω πρώτα.
Θανάσης Βέγγος: Δηλαδή ήτανε φιλί εκ προμελέτης!
Ένας τρελός τρελός Βέγγος

Σκηνή 6η:
Ράφτης: [Μετράει] Μάλιστα. Μέση 52. Αν έχετε και στήθος 65...
Θανάσης Βέγγος: ...βγαίνω σταρ Ελλάς, ξέρω...
Ένας τρελός τρελός Βέγγος

Σκηνή 7η:
Μπάτλερ: Μαθήματα αριστοκρατικής συμπεριφοράς:
Θέλω να δω πως θα καθαρίσετε και θα φάτε τον αστακό.

Θανάσης Βέγγος: Γιατί βρε παιδάκι μου με αρχίζεις από τα δύσκολα; Τον αστακό ούτε ο καρχαρίας δεν μπορεί να τον φάει. Φέρε μου ένα γιαούρτι με το κουτάλι να δεις για πότε το τρώω...
Ένας τρελός τρελός Βέγγος

Σκηνή 8η:
Μπάτλερ: Πάντα το πηρούνι στο αριστερό και το μαχαίρι στο δεξί. Ποτέ το πηρούνι στο δεξί.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί, αν κρατήσω το πηρούνι με το δεξί, τι θα μου κάνουν; Φάκελο;
Ένας τρελός τρελός Βέγγος

Σκηνή 9η:
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Του λόγου σου, ποια είσαι;
Μιράντα Μυράτ: Του ναυάρχου.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ποιανού ναυάρχου;
Μιράντα Μυράτ: Του ναυάρχου Τσαχτσαρίδη, αν έχετε ακουστά.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Α, μάλιστα. Για μπες μέσα και περίμενε. Μ΄ εσένα έχουμε πολλά να πούμε.
Μιράντα Μυράτ: Πολλά; Ωχ, Θεέ μου κι είμαι καλεσμένη σε κάποια δεξίωση. Πόσο λέτε ν΄ αργήσω;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Κανά δυο χρονάκια!
Η βίλα των οργίων

Σκηνή 10η:
Ψηφοφόρος: Μαρτζώκος.
Θανάσης Βέγγος: Τι θέλετε;
Ψηφοφόρος: Ήρθα για μια ανάλυση ούρων!
Θανάσης Βέγγος: Τι 'ν' αυτά που λέτε κύριε Μαρτζώκο! Εδώ είναι πολιτικό γραφείο. Δεν είναι ιατρείο. Λάθος πόρτα κάνατε...
Ψηφοφόρος: Καθόλου. Εγώ τον κύριο Φερέκη τον ψήφισα!
Θανάσης Βέγγος: Τον ψηφίσατε; Κι επειδή τον ψηφίσατε πρέπει να φροντίζει για τα ούρα σας; Τέλος πάντων. Φέρτα εδώ. Θα τα φροντίσουμε.
Ψηφοφόρος: Να μου τα προσέχετε.
Θανάσης Βέγγος: Ναι, θα τα βάλουμε στα πούπουλα!
Ζητείται ψεύτης

Σκηνή 11η:
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Που είναι η κυρία σου παιδί μου;
Οικιακή βοηθός: Εξήλθεν έξω!
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Πάλι καλά που δεν εξήλθε μέσα...
Η γυναίκα μου τρελάθηκε

Σκηνή 12η:
Μέλπω Ζαρόκωστα: Τι δουλειά κάνετε δεσποινίς;
Δεσποινίς: Εργάζομαι ως χορεύτρια.
Μέλπω Ζαρόκωστα: Χορεύτρια; Σε κέντρο;
Μαίρη Αρώνη: Όχι σε μπακάλικο!
Η γυναίκα μου τρελάθηκε

Σκηνή 13η:
Ορέστης Μακρής: Καλλιόπη Πάπας. Δηλαδή Παππά λεγότανε, αλλά φαίνεται πως εκεί κάτω όπου βρουν παπά τον κάνουν Πάπα!

Η Θεία απ' το Σικάγο

Σκηνή 14η:
Γεωργία Βασιλειάδου: Η ανηψιά μου κι εγώ είμαστε πάρα πολύ στενοχωρημένες γι' αυτό που συνέβη, κύριε.
Είμαστε very very... πώς το λέτε εδώ στην Ελλάδα; Χολοσκασμένες!
Η Θεία απ' το Σικάγο

Σκηνή 15η:
Μεθυσμένος: Γιατί (χικ) να μου το πει εμένα αυτό (χικ) κύριε πόλισμαν;
Αστυφύλακας: Ε, τι σου είπε;
Μεθυσμένος: Δε θυμάμαι. Αλλά (χικ) γιατί να μου το πει;
Η καφετζού

Σκηνή 16η:

(Στο κρατητήριο)

Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ένα ποντίκι! Μα, επάνω μου είπαν ότι δεν έχει ποντίκια!
Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Ε, τότε να ζητήσεις τα λεφτά σου πίσω!
Η κόρη μου σοσιαλίστρια

Σκηνή 17η:
Γεωργία Βασιλειάδου: Ποιο δόντι σε πονάει;
Χωρικός: Ο κάτω δεξιός τραπεζίτης.
Γεωργία Βασιλειάδου: Εμ, βέβαια. Τραπεζίτης και αριστερός γίνεται;
Η κυρά μας η μαμή

Σκηνή 18η:
Γεωργία Βασιλειάδου: Και θα μ' αφήσεις μόνη με τον ταξιτζή;
Μίμης Φωτόπουλος: Ε, τώρα δε φοβάται πια. Σε συνήθισε.
Η ωραία των Αθηνών

Σκηνή 19η:
Λάμπρος Κωσταντάρας: Πολλά δολάρια... Ποτάμι ρέει το χρήμα [στην Αμερική]... Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις βρίσκεις από κάτω δολάρια...
Θανάσης Βέγγος: Κι εμείς εδώ το έχουμε αυτό, αλλά με κατσαρίδες!
Θα σε κάνω βασίλισσα

Σκηνή 20η:
(Διανέλλος και Βέγγος πέφτουν να κοιμηθούν στο ίδιο κρεβάτι και πριν περάσει ένα λεπτό ο Βέγγος αρχίζει να ροχαλίζει)
Λαυρέντης Διανέλλος: Ροχαλίζεις πάντα;
Θανάσης Βέγγος: Μόνο όταν κοιμάμαι...
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ

Σκηνή 21η:

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Δηλαδή εσύ την ηλικία σου πώς τη μετράς;

Λάμπρος Κωσταντάρας: Εικοσπέντε.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τινέιτζερ! Κι η πίεσή σου που φτάνει στα δεκαοχτώ;
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ε, τινέιτζερ κι αυτή!
Κάτι κουρασμένα παληκάρια

Σκηνή 22η:
Μάρω Κοντού: Τι κάνεις βρε Παναγιώτη; Βρήκες καμιά δουλειά;
Δημήτρης Νικολαίδης: Άνοιξα ένα μαγαζάκι, αλλά με κλείσανε μέσα.
Μάρω Κοντού: Γιατί;
Δημήτρης Νικολαίδης: Έ, βλέπεις... το άνοιξα με λοστό!
Μια Ιταλίδα απ΄ την Κυψέλη

Σκηνή 23η:
Λάμπρος Κωσταντάρας: Ποιανού είναι αυτές οι πυτζάμες;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Του πατέρα μου. Κουτί σας έρχονται! Ήταν άντρακλας ο πατέρας μου. Θρεφτάρι σωστό!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Καλά, κι εσύ ποιανού έμοιασες; Της μάνας σου;
Ντίνος Ηλιόπουλος: Όχι, του κουμπάρου!
Να ζει κανείς ή να μη ζει;

Σκηνή 24η:
Νίκος Ρίζος: Πιάσε δυο καταϊφια. Και που 'σαι... Κάντα μου μυθιστόρημα.
Ξένια Καλογεροπούλου: Δηλαδή;
Νίκος Ρίζος: Τύλιξέ μου τα στο χαρτί!
Ο θησαυρός του μακαρίτη

Σκηνή 25η:
Βασίλης Αυλωνίτης: Θέλω κανένα βιβλίο για να περνάω την ώρα μου.
Νίκος Ρίζος: Βιβλία πασατέμπο δεν έχουμε...
Ο θησαυρός του μακαρίτη

Σκηνή 26η:
Νίκος Ρίζος: Και είναι μεγάλη η αδερφή σου;
Βασίλης Αυλωνίτης: Ε, δεν είναι και σαν την Πελοπόνησσο...
Οι γαμπροί της Ευτυχίας

Σκηνή 27η:
Παππούς: Διάβασα την αγγελία σας και ήρθα. Θέλω μια νύφη...
Θανάσης Βέγγος: ...για τον εγγονό σου.
Παππούς: Όχι. Για μένα! Αρκετά ρεμπέλεψα. Καιρός πια να νοικοκυρευτώ!
Θανάσης Βέγγος: Και πόσων χρονών είσαι;
Παππούς: Δεν έχω κλείσει ακόμα τα εβδομήντα πέντε!
Θανάσης Βέγγος: Ε, να ξαναρθείς αύριο με τον κηδεμόνα σου μην πάμε μέσα επί αποπλάνηση ανηλίκου.

Ο παπατρέχας

Σκηνή 28η:
Θανάσης Βέγγος: Ώστε ψάλτης κύριε Δωρόθεε;
Δωρόθεος: Ιεροψάλτης και μάλιστα αριστερός.
Θανάσης Βέγγος: Ααα, της ΕΔΑ δηλαδή.
Δωρόθεος: Όχι, των Αγίων Θεοδώρων.
Θανάσης Βέγγος: Το ίδιο κάνει, Θεοδωρακικός!
Ο παπατρέχας

Σκηνή 29η:
(Ο μικρός γιος έχει φέρει τη μηχανή μέσα στο σαλόνι)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Τι είν΄ αυτό βρε; Εδώ μου την κουβάλησες; Γι΄ αυτό φαγώθηκες να στην αγοράσω;
Γιος: Αφού κάτω δεν κλείνει καλά η πόρτα και μπορεί να μου την κλέψουνε...

Λάμπρος Κωσταντάρας: Ωραία! Έχουμε μια μοτοσυκλέτα στην τραπεζαρία, να βάλουμε κι από ένα τζιπ στις κρεβατοκάμαρες και να το κάνουμε Σώμα Αμέσου Δράσεως!

Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι

Σκηνή 30η:
(Κάθονται στο τραπέζι να φάνε, και τα παιδιά ορμάνε στα φαγητά)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Κάντε και κανένα σταυρό βρε παιδιά, κάντε και κανένα σταυρό! Να μας βγει σε καλό!
(Κάνουν όλοι από ένα γρήγορο σταυρό)
Λάμπρος Κωσταντάρας: Σταυρό είπα! Όχι μαντολίνο!
Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι

Σκηνή 31η:
Βασίλης Αυλωνίτης: Φασούλι το φασούλι δε γίνονται περιουσίες. Γίνονται φασολάδες!
Ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας

Σκηνή 32η:
Δημήτρης Νικολαίδης: Ώστε θέλεις δουλειά; Τι δουλειά;
Θανάσης Βέγγος: Ό,τι να ΄ναι. Και τα πόδια μου πιάνουνε, και τα χέρια μου πιάνουνε, και το μυαλό μου κόβει...
Δημήτρης Νικολαίδης: Γράμματα ξέρεις;
Θανάσης Βέγγος: Πως αμέ! Δώδεκα!
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης

Σκηνή 33η:
(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί)
Θανάσης Βέγγος: Λοιπόν τελειώσαμε. Την Τετάρτη που έρχεται θα είναι έτοιμες.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα γιατί τόσο αργά; Εμείς βιαζόμαστε!
Θανάσης Βέγγος: Αν βιαζόσαστε, να σας δώσω μερικές που έχω έτοιμες;
Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα αυτοί δε θα είμεθα εμείς!
Θανάσης Βέγγος: Γιατί, αυτές που θα σας βγάλω, θα είστε εσείς;
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης

Σκηνή 34η:

(Κοιτάει ένα κάδρο)

Νίκος Σταυρίδης: Ρε συ, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός είναι αυτός;
Γιάννης Γκιωνάκης: Τσου! Έλληνας είναι!
Τα κίτρινα γάντια

Σκηνή 35η:
Κώστας Δούκας: Να σου βάλω αυτό; [Ένα κομμάτι μπακαλιάρο]
Μαρίκα Νέζερ: Μπα, είναι πολύ μεγάλο!
Κώστας Δούκας: Αυτό;
Μαρίκα Νέζερ: Πολύ μικρό!
Κώστας Δούκας: Τι νούμερο παπούτσι φοράς;
Μαρίκα Νέζερ: 37, ξώφτερνο!
Κώστας Δούκας: Ε, τότε μην το συζητάς, θα πάρεις αυτό οπωσδήποτε!
Μαρίκα Νέζερ: Γιατί;
Κώστας Δούκας: Περισσεύει να κάνεις και τακούνια!
Της κακομοίρας

Σκηνή 36η:
Κώστας Χατζηχρήστος: Κουβάλησες και την ανηψιά σου εδώ πέρα να μας κάνει την όμορφη!
Κώστας Μεντής: Ποια ανηψιά μου βρε; Γυναίκα μου είναι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Γυναίκα σου; Δικιά σου;
Κώστας Μεντής: Όχι του γείτονα! Με αγάπησε και με πήρε!
Κώστας Χατζηχρήστος: Σ' αγάπησε; Τι αγάπησε από εσένα βρε κακομούστακε;
[Προς τη γυναίκα:] Ο άντρας σου είναι αυτός;
Γυναίκα: Ναι!
Κώστας Χατζηχρήστος: Άντρας σου; Καλά να πάθεις! Τι του λιμπίστηκες του κομοδίνου; Εμείς αυτούς στο χωριό, τους πνίγουμε στο νεροχύτη για να μη χαλάσει η ράτσα!
Της κακομοίρας

Σκηνή 37η:
[Στο βενζινάδικο]
Μίμης Φωτόπουλος: Άντε, κάνε με επιλοχία!
Βενζινάς: Τι;
Μίμης Φωτόπουλος: Κοπάνα μου τρία γαλόνια!
Το σωφεράκι

Σκηνή 38η:
Γυναίκα: Ξέρετε, εμένα μου αρέσουν οι μεγάλες συγκινήσεις.
Θανάσης Βέγγος: Να πηγαίνετε σε κηδείες!
Τύφλα να ΄χει ο Μάρλον Μπράντο

Σκηνή 39η:
Νίκη Λινάρδου: Που μπορεί κανείς να κάνει ένα μπάνιο;
Χρήστος Δοξαράς: Στο ποτάμι.
Νίκη Λινάρδου: Μα εγώ θέλω ζεστό μπάνιο!
Λάμπρος Κωσταντάρας: Στο ποτάμι, το Δεκαπενταύγουστο...
Υπάρχει και φιλότιμο

Σκηνή 40η:
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Πήγαινε να πάρεις κρασί.
Νεαρός γιος: Καλά. Τι βαράς ντε;
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Βαράω προκαταβολικά γιατί το ξέρω ότι θ΄ αργήσεις!
Νεαρός γιος: Ε, τότε ν΄ αργήσω για να ΄μαι και ξοφλημένος!
Γαμπρός απ΄ το Λονδίνο

οι ατάκες αλιευτήκαν από ΕΔΩ