Follow Us:

RSS

ΑΛΜΥΡΟ ΦΙΣΤΙΚΙ


ΤΟ ΑΛΜΥΡΟ ΦΙΣΤΙΚΙ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕ ΣΕ ΝΕΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ.



ALMIRO FISTIKI HAS MOVED TO A NEW DOMAIN.



ALMIROFISTIKI.GR!


Launching
comeback
launchpad

28 Ιουλίου 2009

Νέες προτάσεις φόρων.

Φόρος υπέρβαρων. Είσαι πάνω από 100 κιλά, άρα έχεις λεφτά για να τρως και κινδυνεύεις να καταλήξεις σε κέντρα αδυνατίσματος. Με ένα κεφαλικό φόρο 1.000 €, σίγουρα θα σου κοπεί η όρεξη.

Φόρος χασομέρηδων. Πίνεις το καφέ σου αραχτός στη καφετέρια. Ειδικά συνεργεία ελέγχουν την ώρα έκδοσης της απόδειξης, που σίγουρα σου έχει κόψει ο τίμιος καταστηματάρχης. Αν είσαι στο τραπέζι πάνω από 30 λεπτά, πρόστιμο 100€, γιατί σου περισσεύει χρόνος και δεν τον διέθεσες πιο παραγωγικά.


Πλήρωνε, πλήρωνε!


Φόρος γκαρνταρόμπας (μόνο για άντρες). Κυκλοφορείς στο δρόμο με παντελόνι κάπρι; άρα έχεις λεφτά για άλλα παντελόνια το χειμώνα, άλλα το καλοκαίρι. Έλεγχος στο πόθεν εσχες το δικό σου και της οικογενείας σου για τα τελευταία 150 χρόνια.

Φόρος μανικιούρ, πεντικιούρ. Αλλαγή συντελεστή ΦΠΑ για τις παρεχόμενες υπηρεσίες στο 600%. Για να κάνεις μανικιούρ, πάει να πει ότι δεν έχεις κανένα άγχος για να τρως τα νύχια σου. Για να κάνεις πεντικιούρ, πάει να πει ότι βαριέσαι να κάνεις λίγη ώρα γυμναστική, ενώ από την άλλη τρέχεις στις πιλατες.

Φόρος αλήθειας. Ενεργοποίηση- επιτέλους- του C4i. Κάθε Έλληνας που λέει δημοσίως ότι οι πολιτικοί τα παίρνουν, θα πληρώνει το 10%, του ετήσιου εισοδήματος εφάπαξ, για να μάθει να μην ξαναπεί ψέματα.

Φόρος για blogger. Ενώ όλοι δουλεύουν, εσύ κάθεσαι στο πληκτρολόγιο και γράφεις ψέματα και ανακρίβειες για πολιτικούς και δημόσια πρόσωπα; 3.000€ πρόστιμο, κατάσχεση του κομπιούτερ και 6 μήνες εθελοντική κοινωνική εργασία στα ιδιαίτερα γραφεία των υπουργών.

(από thesa1nt.wordpress.com)

20 Ιουλίου 2009

Για όσους είναι Γεννημένοι από το 1955-1985

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς
καταφέραμε να επιβιώσουμε.
Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή:
...

περάσαμε την παιδική μας ηλικία
περιμένοντας. Έπρεπε να
περιμένουμε δύο ώρες μετά το
φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο
ώρες μεσημεριανό ύπνο για να
ξεκουραστούμε και τις Κυριακές
έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο
το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με
την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο
να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα
ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε
αυτοκίνητα χωρίς ζώνες
ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε
ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα
σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε
από το «σύνδρομο της τουριστικής
θέσης». Δεν είχαμε πόρτες,
παράθυρα, ντουλάπια και
μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας
για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα
ποδήλατα χωρίς κράνη και
προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς
δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν
φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν
κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν
βίαια. Περνάγαμε ώρες
κατασκευάζοντας αυτοσχέδια
αυτοκίνητα για να κάνουμε
κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια
κατηφόρα και μόνο τότε
ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει
να βάλουμε φρένα. Παίζαμε
«μακριά γαιδούρα» και κανείς μας
δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας
το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και
δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά
μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα
στους δρόμους. Κανείς δεν
μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν
υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα
κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν
υπήρχε κανένας νόμος για να
τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε
πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν
έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι
συνηθισμένο για παιδιά και όλα
θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή
μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε
κάποιος να κατηγορήσεις παρά
μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε
καυγάδες και κάναμε καζούρα ο
ένας στον άλλος και μάθαμε να το
ξεπερνάμε.


Τρώγαμε γλυκά και πίναμε
αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν
παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από
εμάς να ήταν χοντρός και αυτό
ήταν όλο. Μοιραζόμασταν
μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή
οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας
δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά
κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και
οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν
πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό
ξύδι..

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99
τηλεοπτικά κανάλια,
βιντεοταινίες με ήχο surround,
υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε
φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε
μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά
φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά
βγαίναμε στο δρόμο και εκεί
συναντιόμασταν για να παίξουμε
κυνηγητό,
κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί
έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε
τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και
παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια
μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε
χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου.
Πίναμε νερό κατευθείαν από τη
βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και
κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους
πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε
σαύρες και πουλιά με αεροβόλα
στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν
ανήλικοι και δεν υπήρχαν
ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
Θεέ μου!

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή
περπατώντας μέχρι τα σπίτια των
φίλων και τους φωνάζαμε από την
πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να
ζητήσουμε άδεια από τους γονείς
μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο
σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν
υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια
συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν
έπαιρναν μέρος έπρεπε να
συμβιβαστούν με την απογοήτευση.
Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί
μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να
μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν
υπήρχαν ειδικά τεστ για να
περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα
καλοκαίρια και περνούσαμε
ατέλειωτες ώρες στην παραλία
χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη
προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα
ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ.
Φτιάχναμε όμως φανταστικά
κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με
ένα αγκίστρι και μια πετονιά.
Ρίχναμε τα κορίτσια
κυνηγώντας τα για να τους
βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας
κουβέντα σε κάποιο chat room και
γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία,
επιτυχία και υπευθυνότητα και
μέσα από όλα αυτά μάθαμε και
ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους
«παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες
την τύχη να μεγαλώσεις σαν
παιδί...

Αγνώστου ταυτότητας μέχρι
στιγμής.
Τον/Την ευχαριστούμε για το
ταξίδι...

ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ TO ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ
ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΙΑ....

15 Ιουλίου 2009

Βρε, μπας και είναι τρελοί και άδικα τους κατηγορούμε;




Βλέπω έξω από ένα πρακτορείο, μια αφίσα για επ' αόριστον απεργία των πρακτόρων (του ΟΠΑΠ, όχι της ΕΥΠ).
-Τι συμβαίνει, ρωτάω τον πράκτορα;

-Α, τους πούσ....., α, τους μ@λ...., πάνε να μας κλείσουνε τα μαγαζιά, μου λέει...

-Ηρέμησε βρε φίλε, τι έγινε;
-Πάνε να φορολογήσουνε το 10% των κερδών.

-Ε, εντάξει, αυτό και τώρα ισχύει πάνω από ένα ποσό, τι έγινε; Το επεκτείνουν και σε μικρότερα ποσά;

-Δεν κατάλαβες, μου λέει, θα φορολογήσουν το 10% των κερδισμένων δελτίων, το 10% αυτών που θα εξαργυρώνονται.

-Δηλαδή;

-Τι δηλαδή, θα παίζεις έναν αγώνα με απόδοση 1,10 στο "ΣΤΟΙΧΗΜΑ" με 1000 ευρώ, θα κερδίζεις και θα πας να πληρωθείς 1100 ευρώ, έτσι;

-Έτσι, του λέω.
-Ε, θα βάζουν κι ένα φόρο 10% στο 1100, όχι στο 100 (στο καθαρό κέρδος), δηλαδή ο φόρος θα είναι 110 ευρώ.

-Τι λες ρε τρελέ , του λέω!!!

-Αυτό που ακούς, θα παίζεις 1000 ευρώ, θα κερδίζεις και θα παίρνεις 990 ευρώ, θα βάζεις και 10 ευρώ από την τσέπη σου δηλαδή, επειδή κέρδισες!!!


*** (Αυτός ήταν αυθεντικός διάλογος, που έγινε πριν 10 λεπτά.
)***

Και σας ρωτάω, μπορεί να είναι λογικός ο εγκέφαλος που το σκέφτηκε αυτό;
Είναι δυνατόν ένας λογικός άνθρωπος να μην μπορεί να προβλέψει ότι αυτό το μέτρο θα προγκήξει τους παίκτες και θα δημιουργήσει ένα σωρό προβλήματα;
Όχι βέβαια, μόνο ένας τρελός και με πατέντα, κάποιος που "έχει κόψει τον άλυσσο", "έχει πάρει την εφαπτομένη", "έχει βαρέσει μπγιέλα", "ζει στο παράλληλο σύμπαν" θα μπορούσε να κάνει κάτι τόσο αυτοκαταστροφικό!!!

Βρε παιδιά, μήπως τόσο καιρό, που τους κατηγορούμε για ανίκανους, ψεύτες, άσχετους, διαπλεγμένους κτλπ και τους πετροβολάμε, έχουμε άδικο; Μήπως αυτό που τους χρειάζεται είναι ψυχιατρική βοήθεια; Όχι τίποτε άλλο, αλλά αρχίζω να 'χω και τύψεις δηλαδή...
Εκτός κι αν κάποιοι έχουν ήδη πάρει την απόφαση να ξεπουλήσουνε τον ΟΠΑΠ και πάνε να τον "κοντύνουνε" λίγο για να μειώσουνε τις αντιδράσεις.

Λέτε να είναι αυτή η εξήγηση; ΜΠΑΑΑΑ, δεν γίνονται τέτοια πράγματα...

από kentri



Και απαντώ εγώ στο φίλο: Όχι, είναι όλα στο μυαλό σου, αυτοί βλέπουν μπροστά και εσύ δεν είσαι τόσο έξυπνος για να δεις τη μεγαλοφυία τους!!!

11 Ιουλίου 2009

ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ…

ΠΗΓΗ: Α. Ρουμελιώτης, Ελευθεροτυπία

Ο αυτο-σαρκασμός είναι ίσως το καλύτερο στοιχείο το οποίο μπορεί να βοηθήσει στο όλοι μας να γίνουμε καλύτεροι σε αυτό που (εξ)υπηρετούμε. Ακολουθεί ένα αυτο-σαρκαστικό άρθρο του Α. Ρουμελιώτη το οποίο ασχολείται με το συνάφι των δημοσιογράφων.

Ενα ξαφνικό ρίγος, που 'γινε σε χρόνο dt 40άρης πυρετός, με κράτησε δύο μέρες στο κρεβάτι· ή μάλλον στην τουαλέτα. Από εκεί επικοινωνώ μαζί σας σήμερα και επανέρχομαι πάραυτα, με σοφά αποφθέγματα για την αφεντομουτσουνάρα μας. Δεν θα 'ταν πρέπον να δημοσιεύουμε τα χείριστα για όλους τους άλλους και να μένουμε στο απυρόβλητο. Πάμε μαέστρο;
-->

«ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: άνθρωπος που κατέχει το χάρισμα καθημερινά να γεμίζει το κενό» -Ντ. Ουέστ.
«Οι δημοσιογράφοι όταν δεν έχουν να φάνε δαγκώνουν»- Α. Ιβανόφ.
«Ο Τύπος: η χάρτινη συνείδηση» - Μ. Μάγκεριντζ.
«Η εφημερίδα: ο φυσικός εχθρός του βιβλίου, όπως η πουτάνα: ο φυσικός εχθρός της τίμιας γυναίκας» - αδελφοί Γκονκούρ.
«Η εφημερίδα περισσότερο χαίρεται για έναν αμαρτωλό που έσφαξε την ερωμένη του, παρά για 99 ηθικούς που είναι παντρεμένοι και ζούνε μακρόχρονη και ευτυχισμένη ζωή» - Α. Χέρμπερτ.

«Η δημοσιογραφία είναι τέχνη για να μεταμορφώσεις τους εχθρούς σε λεφτά» - Κ. Μπράουν.
«Για το φωτεινό μέλλον φροντίζουν οι πολιτικοί, για το φωτεινό παρελθόν, οι ιστορικοί, για το σκοτεινό παρόν, οι δημοσιογράφοι» - Ζ. Πετάν (παράφραση του μεταφραστή).
«Εχει και ένα επίτευγμα η σύγχρονη δημοσιογραφία: δίνοντας λόγο σ' αμόρφωτους ανθρώπους παρουσιάζει την κοινωνική αμάθεια» - Ο. Ουάιλντ.
«Δεν έχεις ούτε μια σκέψη και είσαι ικανός να την εκφράζεις, έτσι γίνεσαι δημοσιογράφος» - Κ. Κράους.

«ΤΑ κακά νέα διώχνουν απ' την κυκλοφορία τα καλά νέα» - Λ. Λεύινγκερ.
«Η δημοσιογραφία είναι λογοτεχνία εν βιασύνη» - Μάθιου Αρνολντ.
«Το παραμύθι είναι μια ιστορία τρόμου που προετοιμάζει τα παιδιά για τις εφημερίδες» - Ανώνυμος.
«Ο Τύπος είναι η μεγαλύτερη ευλογία ή η μεγαλύτερη κατάρα της εποχής μας, αλλά ξεχνώ ποια» - Τζέιμς Μπάρι.
«Οι δημοσιογράφοι λένε κάτι ξέροντας ότι δεν είναι αλήθεια, ελπίζοντας πως αν συνεχίσουν να το λένε επί μακρόν θα γίνει αλήθεια» - Αρνολντ Μπένετ.

«Η διαφορά μεταξύ λογοτεχνίας και δημοσιογραφίας είναι πως η δημοσιογραφία είναι ακατάλληλη για ανάγνωση και η λογοτεχνία είναι αδιάβαστη» - Οσκαρ Ουάιλντ.
«Ποτέ μην ξεχνάς πως αν δεν ξαφνιάσεις τον αναγνώστη της εφημερίδας από την πρώτη αράδα, δεν υπάρχει ανάγκη να γράψεις δεύτερη» - Αρθουρ Μπρίζμπεϊν.
«Η ροκ δημοσιογραφία αφορά ανθρώπους που δεν μπορούν να γράψουν, που παίρνουν συνεντεύξεις από ανθρώπους που δεν μπορούν να μιλήσουν, για ανθρώπους που δεν μπορούν να διαβάσουν» - Φρανκ Ζάπα.

«ΠΙΣΤΕΥΩ στην ισότητα όλων των ανθρώπων, πλην των δημοσιογράφων και των φωτορεπόρτερ» - Μοχαντάς Κάραμτσαντ Γκάντι.
«Ο άνθρωπος που δεν διαβάζει είναι πιο μορφωμένος από εκείνον που διαβάζει μόνο εφημερίδες» - Τόμας Τζέφερσον.
«Δημοσιογράφος είναι ένας άνθρωπος που έχει μηδενική σκέψη και κατορθώνει να την εκφράζει» - Καρλ Κράους.
«Ελπίζω να μη ζήσω να δω τη μέρα που τα πράγματα θα είναι τόσο άσχημα όσο τα αναφέρουν κάποιες εφημερίδες» - Γουίλ Ρότζερς.
«Το κοινό έχει αχόρταγη επιθυμία να μάθει τα πάντα, πλην εκείνων που αξίζει να μάθει. Η δημοσιογραφία το γνωρίζει αυτό κι έχοντας εμπορική συνείδηση ικανοποιεί τη ζήτηση» - Οσκαρ Ουάιλντ.

«ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ είναι εκείνο το πράγμα που δεν μπορεί να ξεχωρίσει ένα ατύχημα με ποδήλατο από την κατάρρευση του πολιτισμού» - Τζορτζ Μπέρναρντ Σο.
«Το άρθρο σας σχετικά με το θάνατό μου είναι γεμάτο υπερβολές» - Μαρκ Τουέιν.
«Πάντα διαβάζω τις αθλητικές σελίδες πρώτα. Εκεί γράφονται οι επιτυχίες των ανθρώπων. Η πρώτη σελίδα δεν έχει τίποτε άλλο από τις αποτυχίες των ανθρώπων» - Ερλ Γουόρεν.

«ΤΙ είναι γλοιώδες, σέρνεται στη λάσπη κι εκεί που σε γλείφει μπορεί να σε δαγκώσει;». «Ο δημοσιογράφος».

«ΠΟΙΟΣ είναι ο χειρότερος εχθρός του δημοσιογράφου»; «Ο άλλος δημοσιογράφος»...
από thivablog.blogspot.com/

Πόρτες...!!!

The Doors στα Τρίκαλα...

κορυφαίος ο παίχτης!!!


10 Ιουλίου 2009

Οποιον πάρει ο χάρος

Ατύχημα? Προκάλεσε και συ ένα...Μπορείς

έβαλε τις σιδερόβεργες στη "κούρσα" ο καραμαλ...κας και βγήκε στο δρόμο
στα αρχ...δια σου ηλίθιε και όποιον πάρει ο χάρος έτσι?
Οι σιδερόβεργες (φυσικά) δεν ήταν δεμένες και φανταστείτε να συνέβαινε κάτι και να έπρεπε να φρενάρει απότομα Τι θα πάθαινε ο delivery boy που φαίνεται στα δεξιά της φωτογραφίας;
Η κάποιος πεζός στην άκρη του δρόμου (βλέπεται που υπάρχει στάση λεωφορείων;).
Περιττό να αναφέρουμε για τους δικυκλιστές που παιρνουσαν ανάμεσα στα αυτοκίνητα και ξαφνικά έβλεπαν μπροστά τους αυτή τη σιδεριά..
Ειναι και αυτό ένα από τα χαρακτηριστικά των Ελληνικών δρόμων.

(η φώτο τραβήχτηκε στη Λ.Βουλιαγμένης την Πέμπτη 9-7-09 13:30 από τον συνοδηγό μας.)

Η μπύρα δεν συνδέεται με την μεγάλη κοιλιά

Νέα μελέτη, στην οποία έλαβαν μέρος 20000 καταναλωτές μπύρας, διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει σύνδεσμος μεταξύ αυτού του αλκοολούχου ποτού και στην ανάπτυξη κοιλιακού λίπους.

Οι λάτρεις της μπύρας μπορούν να πίνουν όσο θέλουν χωρίς να φοβούνται την αύξηση των πόντων στην περιοχή της κοιλιάς τους.

Οι επιστήμονες στη Βρετανία απέδειξαν, ότι η εμφάνιση της «φουσκωμένης» κοιλιάς, είναι αποτέλεσμα της γενετικής και όχι της μπύρας.

Οκταετής μελέτη, με συμμετέχοντες 7876 άνδρες και 12749 γυναίκες, διαπίστωσε ότι, ενώ οι βαριοί πότες έπαιρναν βάρος, δεν ήταν απαραίτητο ότι αυτό συγκεντρωνόταν γύρω από την περιοχή της κοιλιάς.

Γεγονός είναι ότι όσοι έπιναν πάνω από ένα λίτρο μπύρα την ημέρα, είχαν και τη μεγαλύτερη αύξηση σωματικού βάρους. Όταν όμως οι επιστήμονες μέτρησαν τις αναλογίες της μέσης των συμμετεχόντων, διαπίστωσαν ότι η ανάπτυξη κοιλιάς ήταν τυχαία και δεν είχε να κάνει με την ποσότητα της μπύρας που κατανάλωνε το άτομο.
-->


8 Ιουλίου 2009

Ο Κόναν και ο Σοφός Γέροντας.

Ο Κόναν πληροφορείται ότι στην άλλη άκρη του κόσμου υπάρχει ένα πανύψηλο βουνό, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται ένα παλάτι και μέσα στο οποίο κατοικεί ο γέροντας που κατέχει την απόλυτη σοφία της ζωής.

Παίρνει, λοιπόν, την ασπίδα, γραπώνει τη σπάθα, φοράει το γούνινο σωβρακάκι του και ξεκινάει για το βουνό.
Περνάει την Έρημο της Δίψας, το Φαράγγι Χωρίς Πάτο, ξυστά απ' το Πηγάδι των Χιλίων Ευχών, και μετά από πορεία εκατό ημερών στην Τούνδρα των Μηδέν Βαθμών Κέλβιν, φτάνει στους πρόποδες του Βουνού της Σοφίας, το οποίο βλέπει να χάνεται μέσα στα σύννεφα.

Αρχίζει την ανάβαση, τα μπράτσα σφίγγονται, οι φλέβες τινάζονται, το γούνινο σωβρακάκι τον προστατεύει απ' το κρύο. Βρυχάται όταν, κουρασμένος από την ανάβαση, πατάει στο πλάτωμα στην κορυφή και βλέπει το κάστρο του Γέροντα να ορθώνεται απροσπέλαστο μπροστά του.

Η ξύλινη πύλη είναι κλειστή, αλλά την γκρεμίζει βρυχόμενος με ένα χτύπημα της ασπίδας του. Η επόμενη πόρτα, πιο βαριά, απαιτεί πιο δυνατό χτύπημα. Η τρίτη, σιδερένια, πέφτει μετά απ'το δεύτερο χτύπημά του. Η τελευταία βαριά σιδερένια πόρτα πέφτει με θόρυβο καθώς ο βρυχηθμός του Κόναν σπάει τη σιωπή της ψυχρής κυκλικής αίθουσας, στην οποία ο γέροντας συλλογίζεται με τα δάχτυλα ενωμένα κάτω απ'το πηγούνι του καθισμένος στον θρόνο του. Ο Κόναν πλησιάζει το κέντρο της αίθουσας και ακουμπάει τα όπλα του μπροστά στα πόδια του Σοφού:

- "Ρησπέκτ, γέροντα. Μου είπαν ότι κατέχεις το μυστικό των μυστικών..."
- "Υπάρχουν και τα πόμολα, Κόναν"
- "Μιλάς με γρίφους, γέροντα..."


Απο τσόκαρο...ferrari!


Το κοιταω και το λυπαμαι. Να εισαι super λαχανι (φερνει κάπως σε αλογομυγα) φεράρι (με σημα το αλογάκι, που σημαινει περηφανο ζωο) και να εχεις πεσει στα χερια Ελληνα νεοπλουτου παραθεριστη.
Να την γυρνα και να την ταλαιπωρει στο καθε ξεχασμενο λιμανι του οποιου τρεντι νησιου, για να την παρουν ματι η σαρα, η μαρα και η θεια Μαριγουλα (αναθεμα κι αν καταλαβει ποσο ταλαρα κοστιζει).
Τι χαρα μπορει να πάρει ενας αν8ρωπος απο την επιδειξη υλικων αγαθων? Να το χεις για να σε μεταφερει σε χρονο dt, σε σωστα φτιαγμενους ευρωπαικους δρομους, το καταλαβαινω, γιατι βιάζεσαι να προλάβεις το λίαρ τζετ σου. Αλλα να του ριχνεις το επιπεδο του και να το πηγαινεις σε μερη που κυκλοφορουν γαιδουρια... δεν το λυπασαι το καθαρόαιμο? Τι σοι αναβατης εισαι? Δεν εχεις ακουσει για τις στενες σχεσεις που αναπτυσσει αλογο και καβαλάρης?
Εν το μεταξυ εκανε μια ωρα για να το βγαλει απο το καραβι, εφταιγε το οτι ηταν χαμηλωμενο οχημα? Να προλαβουν να το παρουν ολοι οι επιβατες φωτογραφια? Να καβατζωσει καμια γκομενα μεσα στον γενικο θαυμασμο?
Φανταζομαι οτι ο σχεδιαστης και οι μηχανικοι του, το προοριζαν για αλλα χερια και δρομους (μη σου πω και χρηση) και οχι για τα καλντεριμια της Μυκόνου.
Αλλα 8α μου πεις τωρα, που να το πηγαινε διακοπες, στο Σεν-Τροπε? Ε, μα τι αισθηση να κάνει αναμεσα σε ενα τσουρμο απο δαυτα? Να γυρισει ποιος να τον κοιταξει, ο σταρ του σινεμα που εχει μια απο τα ιδια ή ο εκπτωτος πριγκιπας που το εχει σε δυο χρωματα (ενα πρωινο κι ενα βραδυνο).
Σαν κατι ασχετες που βαζουν την πανακριβη χρυση γοβα και σουλατσερνουν (κουτσοπερπατουν για να ειμαι ακριβης) στα πλακοστρωτα δρομακια των κυκλαδων... που το πας και το ταλαιπωρεις μανταμ το αμπιγιέ πατουμενο (μαζι με την ποδαρα σου που εχει στεναξει απο τους καλους), βαλε ενα τσοκαρο για την περισταση να διευκολυνθεις.

(από dsquaredgr.blogspot.com)

7 Ιουλίου 2009

Δείκτης Βενζίνης

Ολα (η σχεδόν) τα αυτοκίνητα είναι εξοπλισμένα με ένα απλό «μηχανισμό» ώστε να γνωρίζει ο οδηγός από ποια μεριά είναι η τάπα της βενζίνης. Έτσι όταν μπαίνει σε ένα βενζινάδικο, να ξέρει αν θα προσεγγίσει την αντλία από τα αριστερά ή από τα δεξιά. Ακόμα και αν το αυτοκίνητο είναι δανεισμένο ή νοικιασμένο, δεν χρειάζεται να θυμάται από ποια πλευρά γεμίζει το ρεζερβουάρ. Αυτός ο απλός μηχανισμός δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μικρό τριγωνικό τόξο, δίπλα στο εικονίδιο της αντλίας, στο δείκτη στάθμης καυσίμου. Παρατηρήστε το και θα το δείτε.


(από drivinganarchy.blogspot.com)

3 Ιουλίου 2009

Θέλω μια Χάρη!

Την άλλη βδομάδα θα πάρω 6 μέρες άδεια και θα φύγω από το σπίτι.
Μήπως θα μπορούσε κάποιος από τους φίλους του blog να μου ποτίζει κάτι γλαστρούλες που έχω?

Λεπτομέριες πιό κάτω ...




Παλιές ονομασίες της Αθήνας




Ο Εξυπνος Ορθοπεδικός!

(από τον τεράστιο Quino)

Εάν οι ευκαιρίες δεν έρχονται στην
πόρτα σου, δημιούργησε μια!!!!!

Το μεγαλείο της Ελληνικής Γλώσσας !!!

Σ' ένα ελληνικό Πανεπιστήμιο κάνει διάλεξη ένας φιλόλογος, και μεταξύ άλλων λέει τα εξής:

-Σε πολλές γλώσσες δύο αρνήσεις μας κάνουν μια κατάφαση.

Σε άλλες γλώσσες δύο αρνήσεις δίνουν άρνηση.

Δεν υπάρχουν όμως γλώσσες που δύο καταφάσεις να δίνουν άρνηση.


Οπότε ακούγεται από το ακροατήριο μια φωνή:

«Ναι, καλά...»


Το Αυθεντικόν...

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Almiro Fistiki. Από το Blogger.

ΠΛΑΚΟΛΟΓΙΟΝ

BLOGS

Αναφορά κατάχρησης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Η Σελίδα μας στο Facebook

Αχόρταγος

ΣΤΗ...ΤΥΧΗ!

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ